วันต่อมา
ฉันมาหาทิชาที่คอนโดโดยมีการ์ดของพี่เรย์ติดตามมาด้วยสองคน ปกติไม่ชอบให้คนตามแต่ถ้าไม่ยอมพี่เรย์จะไม่ให้ออกจากบ้านจึงจำใจต้องยอมให้ตามมาด้วย
ชีวิตของฉันอะไรๆ ก็ถูกตีกรอบไปซะทุกอย่าง หลายคนคงคิดว่าเกิดเป็นเกลลินมันน่าอิจฉา….แต่สำหรับฉันมันไม่ใช่เลย
มาถึงที่คอนโดของทิชาฉันก็เริ่มเล่าเรื่องที่ถูกพ่อกับพี่ชายกดดันให้เลือกด้วยความอัดอั้นราวกับว่าหากไม่ระบายมันออกมาตอนนี้มีหวังได้อกแตกตายแน่ๆ
“สตินะเกล แกตะทำแบบนี้ไม่ได้” หลังจากฟังเรื่องทั้งหมดชาก็แย้งขึ้นมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ซีเรียสทันที
“ฉันคิดดีแล้วชา”
“แกจะไปท้องกับคุณคัลเลนเพื่อแลกกับการที่พ่อแกไม่บังคับให้แต่งงานกับคุณบารอน ไหนจะเรื่องหวังสมบัติอะไรนั่นอีก เกินไปหน่อยไหม แกลงทุนมากเกินไปแล้วเกล”
“มันคือทางออกที่ดีที่สุดแล้ว เพราะยังไงฉันก็จะไม่แต่งงานกับคุณบารอนอะไรนั่นเด็ดขาด” ฉันยังยืนยันว่าสิ่งที่ตัวเองเลือกมัน
