#วันต่อมา
ตอนนี้ร่างกายของฉันกลับมาอยู่ในสภาพเดิมเหมือนครั้งก่อน โชคดีหน่อยที่ไม่มีไข้ แต่ระบมไปทั้งตัวโดยเฉพาะตรงนั้นมันทั้งบวมและมีเลือดซิบ
เขาคงไม่รู้จักคำว่าถนอม แต่ก็ไม่แปลกเพราะฉันเป็นแค่สิ่งของที่ได้มาง่ายๆ ไม่ใช่คนที่เขาอยากดูแล และฉันก็ไม่อยากเป็นคนๆ นั้นของผู้ชายคนนี้ แค่คิดคงทรมานน่าดู
“เมื่อคืนเธอเป็นเด็ก ฉันจะให้เธอขอได้หนึ่งอย่าง อยากได้อะไรขอมาสิ” คนตัวสูงที่ยืนแต่งตัวอยู่หน้ากระจกเอ่ยถามเสียงเรียบ
ฉันใช้เวลาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งว่าจะขออะไร ในเมื่อมีโอกาสจะปล่อยผ่านไปง่ายๆ ก็คงเสียดายแย่
“ขอหุ้นที่บริษัทคืนได้ไหมคะ”
เมื่อได้ยินคำขอจากฉันคนที่กำลังแต่งตัวก็หยุดชะงักแล้วเดินมาหยุดข้างๆ เตียง “มากไปหรือเปล่า”
“นี่ไงคะสิ่งที่เกลอยากได้”
หมับ!! ฝ่ามือหนาคว้ามาบีบปากของฉัน แววตาที่เรียบนิ่งทำให้ดูไม่ออกเลยว่าเขากำลังหงุดหงิดกับคำขอของฉัน
“อื้อ” ไม่เคยถูกทำแบบนี้ทำใ
