EP 2 สัญญาทาส
1132 คำ
EP 2 สัญญาทาส
TL : มึงอยู่ไหน
TP : ร้านใหม่ครับ
TL : กุจะให้มึงจ้างเชฟของหวานคนนึง
TP : เก่ง ?
TL : กุสั่ง
TP : ครับ
TL : มึงทำยังไงก็ได้สัญญา 2 ปี....ห้ามยกเลิก
TP : เฮ้ยพี่มันจะทำได้ไงเกิดเขาไม่ยอมเซ็น
TL : เรื่องห่าเหวกว่านี้มึงทำได้เรื่องขี้ตีนแค่นี้เสือกกลัว
TP : พี่ส่งมาแล้วกันเดี๋ยวผมจัดการให้
TL : กุจะให้ไอ้ไนท์โทรนัดมึงอีกที
ไม่ใช่ว่า TP ทำไม่ได้แต่แค่งง ๆ ว่าจะทำเพื่ออะไร เชฟมีเป็นร้อยให้เลือกจ้างแล้วโดยปกติพี่คนโตของเขาไม่เคยลงมายุ่งเรื่องแบบนี้เลยสักครั้ง TP ชักอยากเห็นหน้าเชฟคนนี้เสียแล้ว ร้านอาหารใหม่กำลังจะเปิดเป็นร้านใหม่ที่ขายช่วงเช้าถึงเย็นขายอาหารพวก Brunch ไม่ได้ขายไวน์แบบร้านอื่นๆ ที่มีอยู่ เมนูก็กำลังทำและต้องชิมช่วงสุดสัปดาห์ก็จะตัดสินใจเลือกขึ้นมาเป็นเมนูช่วงแรกของการเปิดตัว ช่วงนี้ TP เองก็ยุ่งมากแต่ก็ไม่วายหนีบ Ln คู่หมั้นมาด้วย แม้จะกัดกันทั้งวันแต่ 2 คนนี้ก็ตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋ไม่เคยแยกกันเลยตั้งแต่หมั้นตอนเรียน ปี 2 ตอนนี้ก็เป็นเวลา 4 ปีแล้วที่อยู่ด้วยกัน
Ln : มีอะไรหรอทำไมทำหน้าแบบนั้น
TP : มีเชฟที่พี่เทย์สั่งให้จ้าง
Ln : น่าสนใจฉันอยู่ด้วยสิ
TP : ถ้าเป็นผู้ชายเธอห้ามไปพูดคุยเข้าใจไหม
Ln : หึง
TP : หึงบ้าอะไรแค่บอกให้เธอวางตัวดี ๆ แค่นั้น
Ln : ฮึ
ฝั่งที่ TL ส่งให้แฝดคนน้องคือไนท์หาคนไปติดต่อทาบทามลูกชุบมาเป็นหัวหน้าเชฟของหวาน เงินเดือนเรียกได้ตามต้องการสัญญาจ้างงาน 2 ปีเลือกเวลาทำงานได้ 3 ใน 7 วันต่อสัปดาห์ แต่ข้อความในเอกสารนั้นถ้าไม่อ่านให้ดีล่ะก่อนตัวอักษรเล็ก ๆ ด้านล่าง ถ้าอีกฝ่ายขอยกเลิกสัญญาจะต้องชดใช้ค่าปรับเป็น 20 เท่าของเงินเดือน เรื่องพวกนี้ฝ่ายกฎหมายทำมานักต่อนักแล้ว ยิ่งให้ TP ค่อยพูดกดดันระหว่างเจรจาว่าจ้างด้วยยิ่งไม่มีทางพลาด TP เป็นคนพูดจาหว่านล้อมคนเก่งยิ้มแย้มอัธยาศัยดีแม้จริงใจโคตรเจ้าเล่ห์หาใครเปรียบ
Lc : สวัสดีค่ะ LC CAFE ค่ะ
TL : เลิกร้านเดี๋ยวจะไปรับ
Lc : เทย์ ?
TL : ห่างกันไม่กี่ชั่วโมงจำเสียงผัวไม่ได้รึ
Lc : ...
TL : แอดไลน์เบอนี้มาแล้วบอกฉันว่าเลิกงานกี่โมง
Lc : เราอยากกลับบ้าน
TL : ฉันไม่พูดซ้ำนะ
ตัวเล็กได้แต่ถอนหายใจเมื่อก่อนเขาไม่ได้เป็นคนแบบนี้กับเธอ แต่เขามักเป็นกับทุกคนซึ่งมันทำให้เธอรู้ดีว่าจริง ๆ แล้วเขาเป็นคนแบบไหน แต่ที่ไม่เข้าใจคือเขาต้องการอะไรจากเธออีกจะให้ชดใช้ความผิดหรอ ที่ทำแบบนี้ตรงไหนเรียกชดใช้ได้ล่ะ ระหว่างยืนคิดหาข้อสรุปก็มีเด็กในร้านเดินมาแจ้งว่ามีคนมาขอพบ บอกว่ามาจากร้านอาหารอยากให้ลูกชุบไปคุยด้วย N ส่งพนักงานของออฟฟิศใหญ่ไปติดต่อแทนเพื่อให้ดูน่าเชื่อถือพร้อมเอกสารว่าจ้างคราว ๆ ถ้าตกลงกันได้ในครั้งนี้ก็จะนัด Lc ไปที่ร้านเพื่อให้ TP จัดการต่อตามคำสั่งนาย และก็แน่นอนทุกอย่างเป็นไปตามที่ TL ต้องการ พรุ่งนี้บ่ายตัวเล็กจะเดินทางไปพบเจ้าของร้านตามที่คนกลางมาดีลวันนี้
Line
Lc : ขอกลับบ้านก่อนเราอยากอาบน้ำเปลี่ยนชุด
TL : เดี๋ยวไปรับ
Lc : 6 โมงนะ
TL : ได้
TL ขับรถมารับเองซึ่งทำให้ตัวเล็กแปลกใจไม่น้อย เธอบอกทางไปบ้านให้เขาพอไปถึงเป็นบ้านหลังไม่ใหญ่ แต่ไม่ได้มีแค่เธอที่เดินลงมาจากรถ TL เดินลงมากดปิดล็อคประตูรถ ยืนมองตัวเล็กที่กำลังไขกุญแจบ้านเนื่องจากเธออยู่คนเดียวเลยเลือกซื้อบ้านที่มีระบบรักษาความปลอดภัยค่อนข้างดี เพียงตอนนี้คนน่ากลัวที่สุดดันเป็นคนรักเก่าสมัยเรียนนี่สิ
Lc : เทย์ไม่กลับบ้านหรอ
TL : ไล่ผัว
Lc : เราไม่อยากเถียงด้วยนะ
TL : ก็เข้าบ้านสิยืนทำไม
ตัวเล็กถอนหายใจเป็นครั้งที่ร้อยได้จากความเอาแต่ใจของเขา เธอเดินนำเข้าบ้านไปเปิดไฟวางกระเป๋าที่โซฟา ก่อนจะเดินขึ้นบ้านไปชั้นบนเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ความใจลอยคิดโน่นนี่เลยไม่ทันระวังตัวใหญ่ที่เดินตามขึ้นด้วย อาจเป็นเพราะการลงน้ำหนักเท้าของ TL ที่เบาเสียจนตัวเล็กไม่ได้ยินด้วย ทันทีที่ประตูห้องนอนเปิดร่างตัวเล็กก็ถูกโอบกอดจากด้านหลัง
Lc : อุ๊ย...ทำอะไรเทย์
TL : เอาเมียไงถามไรโง่ ๆ
Lc : เลิกเรียกเราแบบนั้นได้แล้วนะ
TL : ทำไม
Lc : เราไม่ได้เป็น
TL : นี่ไงเพราะเธอมันขี้ลืมฉันถึงต้องย้ำว่าฉันเป็นผัวเธอลูกชุบ
"อื้อออออออออ" ตัวเล็กยังไม่ทันจะได้เถียงอีกประโยค เสียงเธอก็ถูกกลืนลงไปเพราะปากของตัวใหญ่ประกบปิดอย่างหิวกระหาย มือไม้เลื้อยไปทั่วร่างตัวเล็กจนได้ยินเสียงครางออกมาจากลำคอสวย เขาถอนปากออกย้ายไปจู่โจมที่หน้าอกคู่สวยแทน มันทำให้เขาอารมณ์ขึ้นทุกครั้งที่เห็นมันไม่ว่าจะเป็นเมื่อ 7 ปีก่อนหรือตอนนี้ เสียงหวาน ๆ ที่ส่งออกมาอย่างเขินอาย แต่ร่างกายกลับต้อนรับเขาเสมอ
TL : อยากเอาแล้ว
Lc : ถาม ?
TL : เปล่า
Lc : ...
ตัวใหญ่อุ้มตัวเล็กไปวางที่เตียงก่อนจะถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด ตัวเล็กได้แต่หลบสายตาถึงจะมีอะไรกันมาแล้วแต่เธอก็อายเกินกว่าจะมองร่างกายสุดเพอร์เฟค เขาเป็นคนแรกของเธอและยังเป็นคนเดียวจนถึงตอนนี้ด้วย หลายปีที่ไม่ได้เจอเธอยังฝันถึงเขาบ่อยๆ บางครั้งคิดถึงมากขนาดฝันถึงตอนอย่างว่าก็มี เธอตัดสินใจกลับมาเมืองไทยเพราะผู้เป็นแม่ป่วยและจากเธอไปเมื่อปีที่แล้ว เธอไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนถ้าจะต้องอยู่ที่อังกฤษคนเดียว เธอก็คิดถึงผู้เป็นแม่จนจิตตกเลยกลับไทยอย่างน้อยอะไร ๆ ก็คุ้นตาสบายใจมากกว่า
- ผู้เขียน
