ดวงจันทร์กลมสวย ลอยเด่นกลางนภา ในที่สุดเทศกาลปาเย่ว์เจี๋ยก็เยือนมาถึง แสงไฟสว่างระยิบระยับทั้งสองข้างทางนั้น ช่างดูละลานตายิ่งนัก ชาวบ้านบ้างก็ออกมาทำรับบทเป็นพ่อค้า แม่ขายและบางรายก็รับบทเป็นลูกค้า ออกมาเดินเที่ยวชมงานเทศกาลด้วยความรื่นเริงใจ
หนึ่งในนั้นก็คือเสวี่ยอี้ ที่ดูจะตื่นตาตื่นใจในการออกมาเปิดหูเปิดตาเอาเสียมาก นางไล่ซื้อขนมหวานตั้งแต่หัวตลาดจนไปถึงท้ายตลาดอย่างมีความสุข
“ ทั้งหมดนี้...คุณหนูจะกินหมดหรือเจ้าคะ” ถานเอ้อร์เอ่ยถามพลางจ้องมองถุงขนมที่เสวี่ยอี้ถือด้วยแววตาสงสัย
“ ข้ามิได้กินคนเดียวเสียหน่อย… ข้าเอาไปฝากท่านพ่อ ท่านแม่ และก็น้องอี้ฉางด้วย” เสวี่ยอี้อธิบายอย่างละเอียดเกี่ยวกับขนมหวานที่ตนได้กำหนดเจ้าของเอาไว้หมดแล้ว
“ หม่อมฉันเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ” เมื่อได้ฟังคำอธิบายจากเสวี่ยอี้ ก็ทำให้ถานเอ้อร์เผยยิ้มกว้างออกมา
“ ถานเอ้อร์…เจ้าน่ะ มีชายหนุ่มผู้ใดเข้ามาเกี้ยวบ้างหรือไม
