นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขารูสึกเหมือนวางของหนักบางอย่างลงจากบ่าได้อย่างสบายตัว บางทีชีวิตของคนปกติที่ไม่ต้องแบกคำว่าผู้นำครอบครัวกับสังคมเอาไว้บนบ่า มันช่างดูน่าอิจฉาอยู่ไม่น้อยเหมือนกันนะ การทำอะไรได้ตามใจอิสระเสรีโดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร มันก็ทำได้โดยง่ายไม่เห็นจะยากเย็นตรงไหน แต่แล้วทำไมตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เขากลับไม่เคยคิดถึงมันเลยสักครั้ง ทุกอย่างในชีวิตของเขา ดำเนินไปตามหลักแห่งสภาวะสังคมชั้นสูง สิ่งที่ผ่านเข้ามา ทุกอย่างล้วนดูดี เลิศหรู และเหมาะสม รวมถึงต้องเป็นที่ยอมรับของคนในแวดวงชั้นสูงเท่านั้นด้วย
และนั่นย่อมหมายถึงหญิงสาวรอบกายของเขาด้วยเช่นกัน พวกเธอเหล่านั้นต้องมีทุกอย่างเพียบพร้อมไม่ยิ่งหย่อนหรือน้อยหน้าไปกว่าเขา เวลาเขาควงเดินเข้าสังคมจะต้องไม่รู้สึกอายใคร ซึ่งทุกอย่างที่ว่ามาทั้งหมด มันช่างดูตรงกันข้ามกับหญิงสาวข้างกายเขาราวฟ้ากับเหว แต่แล้วทำไมเล่าเขากลับรู้สึกว่าตัว
