บรรยากาศในช่วงห้าโมงเย็นกำลังสบาย สายลมพัดเอื่อย ๆ พาให้กลิ่นหอมของดอกไม้หลายชนิดที่ปลูกเอาไว้ในสวนหลังบ้านส่งกลิ่นหอมอบอวล ร่างเล็กนั่งอยู่บนชิงช้าที่ผูกเอาไว้กับกิ่งต้นไหม้ใหญ่ภายในสวน
ตอนนี้ปิดเทอมใหญ่แล้ว ทั้งน้ำใสและการุณต่างก็พากันกลับบ้านที่ต่างจังหวัด ส่วนเธอก็ต้องอยู่บ้านเขาโดยที่ไปไหนไม่ได้หากเจ้าของบ้านยังไม่อนุญาต
แรก ๆ ก็อึดอัด แต่ช่วงหลังก็เริ่มชิน อาจจะไม่มีอิสระเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ไม่เดือดร้อนอะไร หากอยากจะไปไหนจริง ๆ แล้วลองไปขอเขาดู ปริณก็มักจะอนุญาตทุกครั้ง ยกเว้นการไปเที่ยวกลางคืน ซึ่งมุกดาก็ไม่เดือดร้อนอะไร เพราะไม่ได้ชอบเที่ยวสถานที่แบบนั้นอยู่แล้ว
ดวงตาคู่สวยหลับพริ้ม มือจับอยู่ที่เชือกทั้งสองข้าง แล้วสองเท้าก็เริ่มขยับแกว่งชิงช้าไปมา สายลมเย็น ๆ พัดมาปะทะกับใบหน้าทำให้รู้สึกสบายใจมากจริง ๆ
“ไม่ยักรู้เลยว่าพี่ปริณจะซ่อนสาวสวยขนาดนี้ไว้ในบ้าน” เสียงที่ไม่คุ้นหูด
