“ดิฉันอยากทราบว่างานที่ทำปัจจุบันนี้นะคะ ดิฉันต้องทำอะไรบ้าง”
“หน้าที่หลักของเธอเลยนะ ก็แค่ทำให้ผมพอใจ ส่วนงานที่ทำอยู่ ถ้ามีแรงเหลือทำไหวก็เชิญตามสบาย ผมไม่ห้าม”
วราพิชชาอดค้อนให้โดมินิคไม่ได้ แต่ก็ต้องหน้าแดงทันที ที่โดมินิคพูดจบ อีตานี่คิดจะใช้งานเธอไม่ให้พักผ่อนเลยเหรอ จะให้รับใช้จนหมดแรง ไม่มีเรี่ยวแรงเหลือทำอย่างอื่นเลยหรือไง
“ที่ถามว่าเริ่มงานเวลาไหนก็แล้วแต่เธอสะดวก บอกได้เลยว่าเวลาไหนผมว่างตลอด ส่วนที่พักผมมีแล้ว ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไร เธอต้องพักกับผม จนกว่าจะครบกำหนดเวลาที่ระบุไว้”
“ดิฉันขอไห้ปิดเป็นความลับได้ใหมคะ เกรงว่าจะทำให้คุณเสียภาพพจน์ และอาจไม่ดีต่อชื่อเสียงของโรงแรมค่ะ”
“ตามใจผมยังไงก็ได้ วันนี้ผมเหนื่อยมาก ช่วยนวดไหล่ให้หน่อยแล้วกัน รู้สึกปวดต้นคอเหมือนจะหลุดออกมาเป็นชิ้นๆ ผมอาบน้ำก่อนนะ เธอก็เตรียมตัวรอเถอะ ผมอาบน้ำไม่นานหรอก”
“เออ...”` วราพิชชามองตามโดมินิคที่หั
