เช้าวันต่อมาลัลลลินก็มาทำหน้าที่เหมือนเดิม นั่นก็คือการดูแลจอร์จให้ดีที่สุดให้สมกับเม็ดเงินที่จอร์จมอบให้
“เมื่อวานทุกอย่างราบรื่นดีไหมหนูลิลลี่”
“ราบรื่นดีค่ะ”
หญิงสาวก้มหน้าและตอบ หล่อนไม่ต้องการให้จอร์จรู้ถึงความผิดพลาดที่เกิดขึ้นเมื่อวานเลยสักนิด ความผิดพลาดซึ่งเกิดมาจากหัวใจของหล่อนนั่นเอง
“แล้วได้ชุดถูกใจหรือเปล่า”
“เอ่อ... ถูกใจมากค่ะ”
จอร์จระบายยิ้มกว้าง พลางถามต่อ
“เห็นดีแลนบอกว่าเมื่อวานเจ้าบ่าวของหนูลิลลี่มาไม่ทัน ดีแลนก็เลยต้องเสียเวลานั่งรอหนูลิลลี่ลองชุดเกือบสามชั่วโมง”
“เอ่อ... ลิลลี่ขอโทษค่ะที่ทำให้คุณดีแลนต้องเสียเวลา ลิลลี่จะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกแล้วค่ะ”
“ไม่ต้องขอโทษหรอกหนูลิลลี่ เจ้าดีแลนมันก็ไม่เห็นจะบ่นอะไรเลย มันแค่บอกให้ฉันฟังเฉยๆ น่ะ เออ ว่าแต่ตอนนี้ได้วันแต่งที่แน่นอนหรือยังล่ะ”
“คือ... วันพุธหน้านี้คะ”
“โห... เร็วเหมือนกันนะเนี่ย”
สีหน้าจอร์จเต
