หยุดรัก หยุดปรารถนาเขาเสียที... ลิลลี่!
ประกาศก้องร้องสั่งตัวเองในหัวใจดังลั่น แต่กายสาวไม่รักดีก็ยังคงร้อนรุ่มไปด้วยความรู้สึกแสนมหัศจรรย์น่ากังขา หล่อนตัวสั่นเทาจนเขารู้สึกได้
“ทำไมต้องตัวสั่น... กลัวอะไรฉันนักหนา”
ดีแลนเข้าใจผิดไปนั่น หล่อนไม่เคยกลัวเขา แต่หล่อนกำลังกลัวหัวใจตัวเองต่างหาก กลัวว่าจะไม่อาจซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงเอาไว้ได้
“นี่ถ้าคนที่ยืนกอดเธอเป็นไอ้หน้าจืดนั่น เธอคงยิ้มรับเลยสินะ”
ท่าทางหวาดหวั่นของลัลลลินสร้างความหงุดหงิดให้กับดีแลนมหาศาลนัก หล่อนกลัวอะไรเขานักหนา ไม่สิ... หล่อนจะจงเกลียดจงชังอะไรเขานักหนา ความเดือดดาลทำให้ดีแลนกระชากร่างอรชรให้แนบแน่นยิ่งขึ้น สองร่างชิดกันจนเขาสัมผัสได้ถึงความแตกต่างระหว่างชายหญิงอย่างชัดเจน
“ปล่อย... ปล่อยค่ะ”
“ตอบฉันมา ถ้าเป็นไอ้หน้าจืดนั่น เธอจะยิ้มรับมันเลยใช่ไหม”
เขาคาดคั้นเสียงลอดไรฟัน ท่าทางหงุดหงิดเดือดดาลน่ากลัว
ลัลล
