เช้าวันต่อมา...
พราวพลอยตื่นเช้ากว่าทุกวัน และออกมาเดินทอดน่องเล่นอยู่ในสวนหลังบ้าน และก็บังเอิญเจอกับเดวิดที่มาวิ่งออกกำลังกายพอดี
ดวงตาของหล่อนจับจ้องมองไปยังร่างกำยำใหญ่โตของเดวิดจนแทบลืมหายใจ
ผู้ชายหุ่นล่ำ มีมัดกล้ามไปทั้งเนื้อทั้งตัวกำลังจะวิ่งผ่านมาตรงหน้า เสื้อยืดสีขาวแขนกุดที่เขาสวมใส่อยู่มันชุ่มชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อจนเห็นกล้ามแน่นๆ ชัดเจน
และทันทีที่เขามาหยุดตรงหน้า หัวใจสาวก็แทบจะร่วงหล่นลงไปกองแทบเท้าเสียให้ได้
“วันนี้คุณพลอยตื่นเช้ากว่าทุกวันนะครับ”
เขาทักทาย และมอบรอยยิ้มให้ นี่หากมองเผินๆ หล่อนก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาจงใจบริหารเสน่ห์ใส่
“ฉัน... ก็อยากดูพระอาทิตย์ตอนเช้าบ้างสิ หรือว่าไม่ได้ล่ะ”
เดวิดระบายยิ้มอีกแล้ว ดวงตาสีฟ้าสวยที่มองมานั้นมันกวาดต้อนสติของหล่อนจนกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง
“งั้นไปดูด้วยกันไหมครับ”
“ห๊ะ?”
“รังเกียจผมหรือครับ”
หล่อนไม่คิดว่าผู้ชายหน้าน
