วันนี้รุ่งอรุณสวมเดรสยาวสีเบจสีโปรดของหล่อน แดดไม่จัดมากนัก หล่อนจึงไม่คลุมไหล่ เปิดให้ไหล่เนียนเปลือยรับแสง... ซ้ำร้ายจะครึ้มฟ้าครึ้มฝนหากแต่แดดทะเลอ่อนก็ยังมียูวีเยอะกว่าที่หล่อนเคยเจอมาเพราะชินกับการอยู่ในร่ม จึงไม่ถอดแว่นตาอันโตออก... ลมทะเลเริ่มพัดแรงระหว่างที่ทั้งสองเดินไปด้วยกัน มือเล็กจึงเอื้อมเข้าไปในช่องเล็กของกระเป๋าหยิบยางรัดผมมารวบผมมัดเป็นมวยเอาไว้ง่ายๆ ไม่ให้ระใบหน้า... เดินลิ่วๆ ตามเขาไป
อัครินทร์ดูคุ้นเคยกับสถานที่นี้มาก เขามีสีหน้าผ่อนคลายยามเมื่อเดินผ่านบ้านพักคนงานที่ปลูกจากไม้ดูแข็งแรงและน่ารักราวกับว่าเป็นรีสอร์ท ระบบน้ำไฟที่นี่เพียบพร้อมดูไม่ลำบากเลย แต่คงจะมีเวลาเปิดปิดน้ำไฟเพื่อความประหยัด บ้านแต่ละหลังมักมีแหและอุปกรณ์ประมงกางอยู่ และมักมีกระจาดที่ตากอาหารทะเลตากแห้งแปรรูปไว้จัดจำหน่าย ส่วนใหญ่เป็นปลาหมึก หญิงสาวหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปปลาที่ตากเรียงรายในกระจาด ไม่ร
