คนที่พยายามจูบหล่อนทำให้รุ่งอรุณกำลังจะหมดอากาศหายใจ... หล่อนทั้งเกร็งตัวให้ห่างจากเขาไม่แนบชิดอกแข็งแรงร้อนรุ่มนั่น เรียวปากก็เม้มขบแน่นไว้จนกลัวมันจะขาด... แต่เขากลับพ่นลมหายใจอุ่นๆ รดหน้า และจูบรอบๆ ปากหล่อน... ความแนบชิดทำให้ร่างกายสั่นสะท้าน...
ขณะที่แขนแข็งแรงของเขายังกอดหล่อนไม่ยอมปล่อย ใบหน้าหล่อคมคลุกเคล้าเฝ้าวนเวียนหอมแก้มอิ่มพรมจูบบนดวงหน้าหล่อนเพื่อเก็บความหอมหวานบนใบหน้างามเนียนละไม ขณะที่หล่อนกลั้นใจจนเหนื่อยเพื่อบังคับตัวเองให้ได้สติ อย่าเผลอเคลิบเคลิ้มล่องลอยไปกับเขาหากสุดท้ายหล่อนก็เผยอปากด้วยความพ่ายแพ้... เพราะเขากดร่างกายเร่าร้อนแนบแน่นกับสะโพกหล่อนจนหล่อนตกใจ อ้าปากจะร้องอุทธรณ์ หากนั่นกลับเป็นการเปิดโอกาสให้เขาได้จูบหล่อนสมใจ...
รอยยิ้มเกิดขึ้นที่มุมปากของเจ้าพ่อเสือดุผู้แสนพยายาม... เขาดูดดุนลิ้นแนบชิดไล้ชิมความหวานที่ทำให้เขากระวนกระวายใจร้อนรุ่มนับแต่ได้จูบแรกจาก
