“พี่ธนินปล่อยมือหยีก่อนดีไหมคะ”
“ไม่ดีครับ เดี๋ยวหยีหลง” ไม่ว่าเปล่ายังกระชับมือที่กุมกันแน่นกว่าเดิม
ตั้งแต่ลงจากรถจนกระทั่งเดินเข้ามาในตัวห้างพี่ธนินไม่ยอมปล่อยมือฉันเลย เอาแต่บอกว่าเดี๋ยวหลงทาง แต่ฉันจะหลงได้ยังไงในเมื่อเราเดินห้างไม่ได้เดินป่า
“ห้างนี้เด็กมอเราเดินเยอะครับ”
“คะ?” ก็มันอยู่ใกล้มหา’ ลัยเรานี่นา ถ้าจะมาเดินเล่นกันก็ไม่แปลก วันนี้ฉันกับพี่ธนินยังมาเลย
“พี่เลยต้องแสดงความเป็นเจ้าของยังไงครับ ให้คนอื่นรู้ว่าเรากำลังคบกันอยู่”
“ด้วยการจับมือหยีไม่ยอมปล่อยงั้นเหรอคะ”
พี่ธนินพยักหน้า “ตอนอยู่มอทำไม่ได้นิครับ ออกมาข้างนอกพี่ก็เลยอยากแสดงตัว” ทำเป็นพูด ตอนอยู่มอก็ไม่ธรรมดาเหอะ
หลายวันมานี้พี่ธนินแสดงออกเยอะมาก ทั้งมารอยืนหน้าห้องเรียนจนเพื่อนในเซ็กกรี๊ดแล้วกรี๊ดอีก วันไหนว่างตรงกันก็นัดทานข้าวโรงอาหาร นั่งติดกันให้คนสงสัย ตักข้าวป้อนไม่สนสายตาใคร เวลาเตะบอลก็ให้ฉันไปนั่งร
