“พี่ยังไม่อยากให้หยีกลับ” พี่ธนินงอแงกอดเอวฉันไม่ยอมปล่อยตั้งแต่ที่ฉันบอกว่าจะกลับ พี่เขาเอาแต่อ้อนเอาหน้ามาซุกอก บอกว่าถ้าฉันกลับแล้วเขาจะอยู่ได้ยังไง
“หยีต้องกลับจริง ๆ ค่ะ ฝนส่งข้อความบอกว่าจะถึงคอนโดประมาณเที่ยง” ถ้าสัปดาห์ไหนกลับบ้านในวันศุกร์ ฉันกับฝนจะกลับถึงคอนโดไม่เกินเที่ยงวันอาทิตย์ ซึ่งตอนนี้สิบเอ็ดโมงเข้าไปแล้วแต่พี่ธนินก็ยังไม่ยอมปล่อยฉันไป ที่จริงฉันอยู่กับพี่เขาได้ทั้งวันนั่นแหละ แต่แค่ไม่อยากให้ฝนสงสัย ถ้ารายนั้นรู้ว่าเมื่อคืนฉันไม่ได้ค้างคอนโดตัวเอง มีหวังได้ซักฟอกฉันจนขาวสะอาดแน่
“แต่พี่จะคิดถึง” พูดไม่พอยังเงยหน้าส่งสายตาน่าสงสารมาให้อีก แล้วแบบนี้ฉันต้องทำยังไง “แค่คิดว่าหยีไม่อยู่พี่ก็คิดถึงแล้ว” พี่ธนินเหมือนจะน้ำตาคลอ เห็นอย่างนั้นใจฉันก็แทบเหลวเป็นน้ำ
จากที่ตั้งใจกลับให้ถึงคอนโดตัวเองก่อนเที่ยงก็ปาเข้าไปเกือบห้าโมงเย็น นั่นก็เพราะพี่ธนินเล่นเอาแต่ใจไม่ยอมหยุด บอ
