นักดาบทมิฬ (4)

1593 คำ

หน้ากำแพงเมืองทางตะวันออก "พวกมันถูกเรียกว่าสัตว์ทมิฬเองงั้นเหรอเนี่ย" ผมเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่ได้ยินชื่อของสัตว์ประหลาดรูปร่างมนุษย์ที่ผมจัดการไป และท่ามกลางฝูงชนที่คับคั่ง ผมตามพวกเขามาอยู่ในกลุ่มนี้เพราะความสนใจ "เฮ้ย ไอ้หนู" เสียงทุ่มต่ำดังขึ้นมาข้างตัว ก่อนที่ผมจะเห็นชายร่างใหญ่คนหนึ่งยืนอยู่ข้างตัวของผม เขาหันมามองผมด้วยหางตา แสดงให้เห็นถึงความดูถูกออกมาอย่างเห็นได้ชัด "เอ่อ..ครับ?" ผมตอบเขาไปด้วยความสับสน ก่อนที่ชายร่างใหญ่คนนั้นจะหันหน้ามาหา "ตัวแค่นี้คงจะเป็นเด็กสินะ ฉันแนะนำว่าออกไปจากที่นี่จะดีกว่า" ชายหน้าโหดคนนั้นเอ่ยกับผมด้วยสายตาเป็นห่วง ดูเหมือนว่าเขาจะหวังดีกับผม แต่ผมก็เลือกที่จะยิ้มให้กับเขา ก่อนจะตอบ "ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ แต่ไม่เป็นไรหรอก" ผมพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าไปนิดหน่อย แน่นอนว่าผมแกล้งทำเพื่อไม่ให้เขากังวลกับผมอีก แต่ผลกลับตรงกันข้าม จู่ๆ ข้อความแจ้งเต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม