แก้มหวานค้ำไม้เท้ามาหยุดยืนอยู่กลางร้าน ไล่สายตามองหาอะไหล่ที่แจ้งมาในใบสั่งของว่าขอด่วน เสือเดินตามมายืนอยู่ข้างๆ มองใบหน้าสวยหวานด้านข้าง สลับกับต้นคอขาวเนียน ผมยาวสีน้ำตาลถูกมัดรวบขึ้นไปทั้งหมด เห็นแบบนี้ทุกวันจนชินตา ไม่ว่าจะทำผมแบบไหน แก้มหวานก็ดูน่ารักน่ากินไปซะหมด
“จะช่วยเหรอคะ?”
“อือ”
“งั้นช่วยหยิบกล่องนั้นมาให้หน่อยค่ะ”
แก้มหวานชี้มือไปที่กล่องอะไหล่ที่วางอยู่บนชั้นวางของ แม้อะไหล่จะมีมากกว่าพันชนิด แต่ส่วนใหญ่ที่ขายได้ ล้วนเป็นอะไหล่ซ้ำๆกัน แก้มหวานหยิบได้เท่าที่ตัวเองรู้จัก ที่เหลือก็ต้องปล่อยให้คนที่ทำงานมานานกว่าตัวเองจัดการไป
“จะให้หยิบอะไรให้ก็บอก”
“คุณเอากล่องนั้นไปวาง แล้วช่วยมาหยิบกล่องที่อยู่ถัดไปนั่นหน่อยค่ะ”
ในเมื่อเขาอาสาเอง เธอก็ไม่อยากเกรงใจ รีบๆหยิบให้เขาก่อน เพราะอะไหล่ด่วนพวกนั้นอยู่ในโกดังนี้ทั้งหมด เธออยากให้เขารีบๆไป ไม่อยากฟังคำพูดอะไรของเขาอีก อยากใ
