Chapter 6 เมียสองต้องห้าม (5)
หล่อนตะโกนออกมาสุดเสียงพร้อมๆ กับสองมือที่ตะกุยตะกายมาตามลำตัวของคนที่ทำท่าโถมทับตามลงมา เขาไม่รู้สึกเจ็บเพราะว่าเล็บของหล่อนไม่อาจทะลุผ่านเนื้อผ้ามาได้...ในขณะที่แก้วกัลยาใจเต้นแรงและตัวสั่นเทิ้มพร้อมกับเหงื่อที่ซึมออกมาจนฝ่ามือชุ่มชื้น และวินาทีนั้นเอง ภาพตรงหน้าของหล่อนก็มีแต่ดาวพราวระยับท่ามกลางความดำมืด กับความรู้สึกที่กำลังจะจมดิ่ง
"ไป-ตาย-ซะ! คนสารเลว"
เสียงผรุสวาทใส่หน้านคินทร์ด้วยแววตาเกลียดชัง ก่อนที่หล่อนจะแน่นิ่งไปพร้อมเหงื่อกาฬที่ไหลซึมออกมาตามอุ้งมือและใบหน้า...เพียงเท่านั้น แววตาของความโกรธขึ้งชิงชังก็แปรเปลี่ยน คล้ายจะมีความอาทรแทรกซึมเข้ามาแทน
"แก้ว!" ฝ่ามือแกร่งทาบลงบนซีกแก้มข้างซ้ายแล้วเขย่าเบาๆ เพื่อปลุกให้หล่อนตื่นขึ้นมา หากแต่การนิ่งเงียบไม่ตอบสนองทำให้เขาต้องทาบฝ่ามือลงบนอกข้างซ้ายด้วยความตกใจ...เสียงหัวใจของหล่อนยังคงเต้นแรงและเร็วก
