บาสเตียนหันกลับมาจ้องหน้าละอองดาว มองหล่อนด้วยสายตาดุดัน
“ฉันไม่ได้ต้องการให้ความลับนี้ตายไปพร้อมกับเธอ แต่ฉันต้องการลูกชายของฉัน เข้าใจหรือยัง ละอองดาว!” เขาตวาดลั่น
“ดังนั้นฉันจะพาแบรี่ไปกับฉัน”
“ดาวไม่ยอม”
“เธอทำอะไรได้หรือ สู้กับฉันได้หรือไง”
นั่นสิ หล่อนทำอะไรได้กัน ในเมื่อหล่อนมีแค่เงินยาไส้ไปวันๆ เท่านั้น
“ได้โปรด อย่าทำร้ายดาวอีกเลยนะคะ อย่าพรากลูกไปจากดาวเลย”
“อย่ามาอ้อนวอน เธอพรากลูกมาจากฉันตั้งกี่ปี จำได้ไหม”
“แต่คุณบาสไม่เคยต้องการนี่คะ”
“ฉันเคยบอกเธอหรือว่าไม่ต้องการลูก”
“แต่ดาวเป็นแค่ผู้หญิงที่คุณบาสฟันแล้วทิ้ง” หล่อนร้องไห้สะอึกสะอื้น
“ถึงฉันจะฟันเธอแล้วทิ้ง แต่เธอก็ต้องบอกฉันว่าเธอท้อง ไม่ใช่หอบลูกหนีมาแบบนี้” เขาเกรี้ยวกราดและเต็มไปด้วยโทสะ
“เธอมีทางเลือกสองทาง” เขาเค้นเสียงเล็ดลอดออกมาจากไรฟัน
“ทางแรก... แต่งงานกับฉัน”
“แต่งงาน?”
“ทางที่สอง... อยู่ที่นี่ต่อ
