“ไม่ใช่ค่ะ แบรี่เป็นลูกของดาว คุณบาสไม่มีสิทธิ์ ออกไปจากชีวิตพวกเรานะ!”
“ฉันไปแน่ แต่ฉันจะเอาแบรี่ลูกของฉันไปด้วย”
เขาปล่อยหล่อน และผลักหล่อนออกห่าง ก่อนจะเดินตรงไปที่ประตู หล่อนรีบถลาไปขวางทางเอาไว้
“อย่านะคะ อย่ามายุ่งกับแบรี่”
“ถอยไปละอองดาว ไม่อย่างนั้นฉันฆ่าเธอแน่”
เขาทั้งโกรธทั้งแค้นหล่อน ที่หล่อนซ่อนลูกชายของเขาเอาไว้ทั้งสี่ปีเต็ม
“ดาวไม่หลบ”
“เธอก็รู้ว่าสู้กับฉันไม่ได้ ดังนั้นอย่าหาเรื่องเดือดร้อนดีกว่า หลีกไปซะ”
“อ๊ะ...ว๊ายยย”
เขาจับแขนของหล่อนเหวี่ยงจนพ้นทาง ร่างของหล่อนเซถลาไปกับพื้น ในขณะที่เขาก้าวเข้าไปในห้องเช่าของหล่อน และปิดประตู
หล่อนรีบลุกขึ้น และวิ่งตามเข้าไปด้วยความเสียใจและหวาดกลัว
ภาพที่ได้เห็นก็คือแบรี่อยู่ในอ้อมแขนของบาสเตียน และกำลังหัวเราะอย่างมีความสุข
หล่อนสะอึก เจ็บปวด และรู้สึกไม่ต่างจากตัวเองเป็นส่วนเกิน
แต่แบรี่เป็นลูกชายของหล่อน
“แบรี่มาหาแม่
