“ผู้ชายคนนี้คือพ่อของแบรี่ใช่ไหมครับ”
ละอองดาวมองหน้าประวิทย์ ก่อนจะพยักหน้ารับออกมา
“ใช่ค่ะ”
“พี่นึกอยู่แล้วเชียว เพราะหน้าเหมือนกันราวกับแกะ”
“ไม่เหมือนหรอกค่ะ แบรี่เหมือนดาวคนเดียว แบรี่มีดาวคนเดียว”
“น้องดาวครับ ความจริงมันปฏิเสธไม่ได้หรอกนะครับ สักวันคุณบาสเตียนก็ต้องรู้ว่าเขามีลูก”
“ไม่ค่ะ ดาวไม่มีทางยอมให้มีวันนั้น” หล่อนส่ายหน้าดิก ปฏิเสธปากคอสั่นเทา
“อีกไม่กี่วันเขาก็จะกลับไปแล้ว เขา... ไม่มีทางรู้ว่าแบรี่คือลูกของเขาแน่นอน”
“แต่พี่ว่าคุณบาสเตียนจะไม่เชื่อน่ะสิ แบรี่หน้าออกลูกครึ่งนะ ในขณะที่น้องดาวบอกเขาว่าพี่เป็นพ่อ แต่พี่หน้าตาไทยแท้แบบนี้น่ะ”
“เขาไม่ทันคิดหรอกค่ะพี่วิทย์”
หล่อนภาวนาให้เป็นแบบนั้น
ประวิทย์ถอนใจออกมาแรงๆ มองหน้าละอองดาวด้วยความสงสาร
“ฟังจากที่ดาวเล่ามาพี่รู้ว่าดาวเจ็บมามาก แต่พี่ไม่อยากให้น้องดาวแยกพ่อแยกลูกแบบนี้ อย่างน้อยๆ แบรี่ก็ควรจะรู้ว่าใครเป็น
