หลังจากส่งแบรี่ที่เนิร์สเซอรี่เรียบร้อยแล้ว หล่อนก็รีบมาทำงานทันที เพราะมีเรื่องที่ต้องขอร้องให้ใครบางคนช่วยเหลือ
“พี่วิทย์คะ”
หล่อนเดินมาดักรอประวิทย์ที่ทางขึ้นตึกอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน จนประวิทย์อดแปลกใจไม่ได้
“อ้าว น้องดาว มารอพี่หรือครับ”
“เอ่อ ใช่ค่ะ”
ประวิทย์ยิ้มแก้มแทบปริ เขารีบเดินเข้ามาหาละอองดาวทันที
“น้องดาวมีอะไรให้พี่ช่วยหรือครับ”
หล่อนฝืนยิ้มอย่างละอายใจ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นใดอีกแล้ว
“ดาว... มีเรื่องจะขอร้องพี่ประวิทย์ค่ะ”
“เรื่องอะไรครับ บอกมาได้เลย พี่ยินดีช่วยน้องดาวอย่างเต็มที่ครับ”
ประวิทย์มองละอองดาวอย่างมีความหวัง แต่ความหวังนั้นก็ต้องบินหายไปเมื่อได้ยินคำพูดต่อมาของละอองดาว
“พี่วิทย์คะ... ดาวไม่ใช่คนดีที่พี่วิทย์สมควรรอคอยหรอกค่ะ พี่วิทย์มองคนอื่นเถอะนะคะ”
“น้องดาว...”
“ดาว... ไม่อยากทำร้ายพี่วิทย์ค่ะ” หล่อนพูดออกไปอย่างไม่มีทางเลือก
ประวิทย์ตาแดงก่ำ แ
