ตอนที่ 4

1028 คำ
บ่ายโมงสิบกว่านาที หล่อนกับเจ้านายก็เดินทางมานั่งรอลูกค้าที่ภัตตาคารหรูกลางโรงแรมดัง “เจ้านายคะ ดาวขอตัวไปห้องน้ำสักครู่นะคะ” “ตามสบายครับ” หล่อนกล่าวขอบคุณ ก่อนจะลุกขึ้นและเดินตรงไปยังห้องน้ำ แต่ระหว่างทางหล่อนก็แทบหยุดหายใจ เมื่อเดินสวนทางกลับผู้ชายตัวสูงใหญ่สวมแว่นดำคนหนึ่ง หล่อนหันมองตามร่างของเขาไป ความคุ้นตาและความคุ้นเคยร้องเตือนลั่นอยู่ภายในอก “คุณ... บาสเตียน...” หล่อนพึมพำออกมาเสียงเบาหวิว มือไม้เย็นเฉียบ หน้าตาก็ซีดเผือด ภาวนาให้หล่อนแค่รู้สึกไปเอง ภาวนาให้ผู้ชายที่สวนไปไม่ใช่บาสเตียน “คงไม่ใช่หรอก โลกคงไม่กลมขนาดนี้” หล่อนปลอบใจตัวเอง และรีบก้าวเท้าเดินตรงไปยังห้องน้ำ ใช้เวลาอยู่ภายในห้องน้ำไม่กี่นาที หล่อนก็รีบเดินกลับมายังโต๊ะอาหารที่เจ้านายรออยู่ หล่อนชะงักเท้ากึก เมื่อเห็นด้านหลังของผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่กับเจ้านายของตัวเอง คงจะเป็นลูกค้าคนนั้น... หล่อนคิดในใจ และรีบก้าวตรงไปยังโต๊ะตรงหน้าทันที ก่อนจะเอ่ยขอโทษขอโพย “ดาวขอโทษนะคะที่ไปห้องน้ำนาน” “ไม่เป็นไรหรอกคุณดาว” เจ้านายบอกกับหล่อนอย่างมีเมตตา ก่อนจะแนะนำให้หล่อนรู้จักกับลูกค้า ผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงกันข้ามกับเจ้านายค่อยๆ หันหน้ามามองหล่อน และถอดแว่นกันแดดออก หล่อนช็อก หน้าตาซีดเผือด รู้สึกไม่ต่างจากถูกถีบลงไปในขุมนรก เป็นเขาไปได้ยังไง ทำไมถึงเป็นบาสเตียน ทำไมโลกกลมแบบนี้ แข้งขาของหล่อนอ่อนไร้เรี่ยวแรง เซจะล้มจนต้องรีบคว้าขอบพนักเก้าอี้เอาไว้ เพื่อพยุงตัวเอง ดวงตากลมโตยังจ้องมองหน้าของบาสเตียนไม่วางตา “ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณ... ละอองดาว” น้ำเสียงของเขาราบเรียบก็จริงแต่มีความยียวนอยู่ในกระแสเสียงไม่น้อยเลยทีเดียว เขาระบายยิ้มให้กับหล่อน และมองหล่อนตลอดทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าด้วยสายตาที่เขาเคยมองในอดีต หล่อนร้อนฉ่าไปทั้งใบหน้า อับอายจนแทบอยากจะหนีไปเสียให้ไกล แต่มันคืองาน ที่หล่อนปฏิเสธไม่ได้ เพราะถ้าหล่อนทำพลาด ชีวิตของหล่อนกับลูกก็คงต้องจบเห่ “เอ่อ... สวัสดีค่ะคุณบาสเตียน” “อ้าว นี่คุณดาวรู้จักคุณบาสเตียนด้วยเหรอ” คำถามที่เต็มไปด้วยความสงสัยของเจ้านายทำให้ละอองดาวหน้าตาซีดเผือด “เอ่อ... เปล่าค่ะ ไม่ได้รู้จักค่ะ” “อ้าว แล้วทำไมเรียกชื่อคุณบาสเตียนถูกล่ะ” “เอ่อ...” หล่อนอ้ำอึ้งหน้าตาซีดเผือด และหมดคำจะแก้ตัว กระทั่งบาสเตียนพูดขึ้น “ก็บอกเจ้านายของเธอไปสิว่าเราเคยรู้จักกันมานานมากแล้ว” หล่อนหน้าซีดมากยิ่งขึ้น “จริงเหรอคุณดาว” “เอ่อ...” เมื่อหล่อนไม่ตอบ เจ้านายจึงหันไปถามบาสเตียนแทน “จริงเหรอครับคุณบาสเตียน” “จริงครับ แต่มันก็นานมากแล้ว ผมไม่คิดเลยว่าจะได้เจอเธออีก” เขามองหล่อนด้วยสายตามืดดำและจงใจทำให้หล่อนหวาดกลัว “งั้นก็ดีเลยครับ เราก็เหมือนคนกันเองเลยทีนี้” “ครับ” น้ำเสียงตอบรับของบาสเตียนช่างเลือดเย็นจนหล่อนสยองขวัญ ตลอดเวลาที่เจ้านายของหล่อนคุยกับเขา สายตาคมกริบก็เอาแต่จ้องมองหล่อนตลอดเวลา จนหล่อนอึดอัด และอยากจะหายตัวหนีไปเสียให้ได้ ทำไม... ทำไมต้องเจอกันอีก ทำไมจะต้องพบเขาอีก แค่นี้หล่อนยังเจ็บไม่พอหรือไง น้ำตาของหล่อนไหลซึมออกมา แต่ก็รีบกะพริบตาไล่มันทันควัน มือไม้ของหล่อนเย็นเฉียบ ภาวนาให้การเจรจาซื้อขายในวันนี้จบสิ้นลงเสียที “ผมขอตัดสินใจอีกสักวันสองวันก็แล้วกันนะครับ แล้วจะให้คำตอบว่าผมจะร่วมลงทุนกับคุณหรือเปล่า” คำพูดของบาสเตียนดังขึ้น พร้อมๆ กับสีหน้ามีชัยที่มองมาที่หล่อน “ผมขอตัวนะครับ” “เอ่อ เดี๋ยวสิครับคุณบาสเตียน” บาสเตียนลุกขึ้นและเดินจากไป เจ้านายของหล่อนรีบวิ่งตามไปทันที ในขณะที่หล่อนนั่งมึนงงมองตามสองคนนั้นไปด้วยความไม่เข้าใจ หล่อนเลือกที่จะรอเจ้านายอยู่ที่เดิม เวลาผ่านไปเกือบสิบนาทีเจ้านายก็เดินกลับมา “เป็นยังไงบ้างคะเจ้านาย” เจ้านายของหล่อนทรุดตัวลงนั่ง ก่อนจะมองมาที่หล่อนอย่างขอความเห็นใจ “ผมมีอะไรให้คุณช่วยน่ะคุณดาว” “เอ่อ... เจ้านายจะให้ดาวทำอะไรเหรอคะ” หล่อนเห็นสีหน้าของเจ้านายแล้วก็อดรู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ ไม่ได้ “คุณบาสเตียนต้องการคนดูแลน่ะ” “คะ?” “และเขาก็บอกว่าถ้าคุณยอมเป็นคนดูแลเขาในระยะเวลาสองสามวันนี้ เขาจะพิจารณาข้อเสนอของบริษัทของเราอีกที” “เจ้านายคะ คือดาว...” “ถือว่าช่วยบริษัทของเราก็แล้วกันนะครับคุณดาว ยังไงซะคุณกับคุณบาสเตียนก็เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่น่าจะมีอะไรยากใช่ไหมครับ” รู้จักกันมาก่อน แต่มันไม่ใช่ความทรงจำที่ดีเลย มันคือตราบาปในชีวิตของหล่อนต่างหาก “แต่ดาว...” “ผมขอร้องก็แล้วกันนะคุณดาว” หล่อนจะทำยังไงดี จะทำยังไงดีถึงจะหนีไปให้พ้นจากเหตุการณ์เลวร้ายนี้ได้ “นะครับคุณดาว ช่วยผมหน่อย” หล่อนถูกบีบบังคับทุกช่องทาง ไม่มีทางไหนเลยที่จะหนีรอด หล่อนไม่ต้องการอยู่ใกล้ชิดกับผู้ชายใจร้ายอย่างบาสเตียนอีก แต่หล่อน... จะหนีพ้นได้ยังไง “ค่ะ” “ขอบคุณมากนะครับคุณดาว ผมจะทำเรื่องเสนอท่านประธานให้พิจารณาปรับฐานเงินเดือนของคุณในปลายปีนี้นะครับ” หล่อนยกมือไหว้เจ้านาย ใบหน้างามยังคงซีดเผือด นี่ชีวิตของหล่อนกำลังจะดำดิ่งลงสู่เหวนรกอีกครั้งใช่ไหม
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม