บทที่6. เร่งเร้า
1066 คำ
เอริก้าได้แต่ครำครวญเรียกชื่อเขา ปรารถนาจะให้เขาแทรกแกนกายเข้ามาเติมเต็มความต้องการที่ห่างหายไปนาน เรียวลิ้นของเขาระเริงบนยอดอกในขณะที่นิ้วมือก็เคลื่อนไหวอยู่ใต้การกางชั้นในอย่างชำนาญจนร่างกายเธอร้อนฉ่า สองขาไม่สามารถที่จะอยู่นิ่งได้จนต้องขยับไปมา เขาถอดเสื้อเชิ้ตที่สวมอยู่ออกเผยแผงอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างผู้ชายที่ออกกำลังกายสม่ำเสมอ มือเรียวพยายามปลดเข็มขัดของเขาออก ชายหนุ่มหัวเราะในคำคอแล้วผละจากร่างงาม ปลดกางเกงลงแล้วไม่ลืมหยิบถุงยางอนามัยออกมาสวม เมื่อทุกอย่างพร้อมเขาก็ไม่รอช้าที่จะทำตามความต้องการของหญิงสาวตรงหน้า ร่างสวยผวาเฮือกเมื่อเขาแทรกเข้ามาอย่างรวดเร็วและรุนแรงเพียงครั้งเดียว เธอยื่นมือมาหมายจะคล้องคอและกอดเขาให้แนบแน่น ทว่าเขากลับรวบข้อมือทั้งสองข้างไว้เหนือศีรษะแล้วขยับสะโพกเข้าใส่อย่างหนักหน่วง ห้องสวีทสุดหรูมีเพียงเสียงเธอครางกระเส่ากับเสียงเนื้อเปลือยเปล่ากระทบกันเป็นจังหวะ ดอกไม้ปลดปล่อยน้ำหวานไหลฉ่ำเยิ้ม
เอริก้าหวีดร้องเมื่อเธอรู้สึกเหมือนตัวเองสำลักความสุขที่ชายหนุ่มมอบให้ แต่กระนั้นชายหนุ่มยังหิวและกระหายไม่อิ่มหนำ เขาปล่อยข้อมือที่แดงเป็นรอยช้ำออกแล้วพลิกเธอลงคว่ำไปกับโต๊ะ ก้นงอนอวดสายตาแต่ขาเรียวคู่สวยแทบไร้แรงยืน เขาจับขาข้างหนึ่งให้งอเข่าและพาดที่ขอบโต๊ะแล้วกระแทกเสาหินเข้าไปอีกครั้ง
“การ์เร็ตค่ะ มัน...แน่นเหลือเกินค่ะ”
“บอกผมซิว่าคุณไม่ชอบ” เขาถามแต่ขยับสะพกคุมจังหวะแน่นหนัก มือข้างหนึ่งจับเอวของเธอไว้ให้รับจังหวะของเขา ส่วนอีกข้างเล้าโลมอกสวยที่ส่ายไปมาตามแรงกระแทก “ผมหยุดได้ถ้าคุณต้องการ”
“อย่า..อย่าหยุดค่ะ..ที่รัก...ฉันต้องการคุณ” เอริก้าวิงวอนด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“โอ้ว! พระเจ้า! ฉันไม่ไหวแล้วค่ะที่รัก”
เขาเร่งเร้าจนเธอระเบิดอารมณ์ไปสองครั้งติดๆ กันและกำลังจะเกิดครั้งที่สามอีกครั้ง เขาเองก็ตั้งใจปลดปล่อยจึงกระหน่ำรัวไปอีกหลายครั้งจนคำรามออกมาอย่างสุขสม ร่างอ่อนระทวยหมดแรงจะทรงตัวทำให้การ์เร็ตต้องช้อนตัวเธอขึ้นพาเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำแล้ววางเธอลงในอ่างน้ำที่เตรียมน้ำอุ่นไว้แล้ว
“การ์เร็ตค่ะ คุณจะไม่ให้ฉันหายใจเลยหรือไง” เอริก้าประท้วงเมื่อรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น มือเลื่อนลูบไล้ผิวเนียนแล้วสอดนิ้วเข้าไปสำรวจแหล่งผลิตน้ำหวาน
“ผมเป็นเจ้าของโรงแรมก็ต้องดูแลลูกค้าให้เป็นที่พอใจอย่างสูงสุด”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงปกติและใบหน้านิ่ง ในขณะที่อีกฝ่ายดิ้นเร่าอย่างไม่อาจขัดขื่นได้ เอริก้าเอนหลังลงไปกับขอบอ่าง สองขาตั้งเข่าและเปิดกว้างให้อีกฝ่ายได้ปรนเปรอเธออีกครั้ง สะโพกสวยขยับตามจังหวะที่นิ้วใหญ่แทรกเข้าและออก ดวงตาเธอปรือและแลบลิ้นเลียริมฝีปาก เธอครางออกมาเมื่อเขาเพิ่มจำนวนนิ้วเพิ่มความเสียวซ่านเข้าไปอีก
“คุณดูแลลูกค้าอย่างนี้ทุกคนเลยหรือเปล่าคะการ์เร็ต”
“เฉพาะกับลูกค้า V.I.P เท่านั้น” เขากระตุ้นเธอด้วยจังหวะหนักหน่วงอีกหลายครั้งจนรับรู้ว่าช่องรักของเธอบีบรัดและเสียงเธอหวีดออกมาดังก้องในห้องอาบน้ำ
การ์เร็ตยิ้มได้ใจที่มุมปาก เขารู้ว่าจะคุมเกมปรารถนาอย่างไร ผู้หญิงสาวมักคิดว่าตัวเองมีเสน่ห์เหนือกว่าผู้ชายและคิดว่าความสวยนั้นจะครอบงำให้ผู้ชายทำตามได้ทุกอย่าง แต่เปล่าเลย เขาใช้ทักษะความเชี่ยวชาญทางเกมรักในการควบคุมพวกเธอต่างหาก เขามีผู้หญิงให้เลือกสลับหน้ากันไปให้คลายเบื่อ ตอบแทนด้วยเงินทองและรสรักที่พวกเธอจะปฏิเสธไม่ได้ หากคนไหนเรื่องมากหรือเรียกร้องเกินความจำเป็น เขาก็พร้อมจะเขี่ยทิ้งไร้เยื่อใย ไม่มีรายไหนที่เขาจะต้องเสียเวลางอนง้อ และแน่นอนว่าผู้หญิงที่ทระนงในตัวเองว่าอยู่เหนือเขาก็เป็นฝ่ายแพ้พ่ายต้องมาหาเขาถึงที่ เพื่อได้เสพรสรักที่หวานจนฉ่ำเยิ้มในเวลานี้
เสียงมือถือของเขาดังมาจากในห้องโถง เขาชะงักไปเล็กน้อย
“อย่ารับเลยค่ะ”
“ผมต้องรับสายนี้”
“คุณรู้หรือคะว่าใครโทรมา”
“เบอร์นั้นเฉพาะสายด่วนครับ รับรองไม่ใช่สาวๆ แน่นอน” เขาโน้มหน้าลงจูบคลอเคลียริมฝีปากสวยอยู่ครู่หนึ่ง “คุณอาบน้ำก่อนแล้วเราค่อยต่อกันอีก”
เอริก้าจำใจปล่อยเขาให้เดินออกมาจากห้องอาบน้ำ การ์เร็ตเดินเร็วๆ มาที่กางเกงที่กางอยู่กับพื้นหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องบางออกมารับสาย
“บอสครับ”
“ขอให้เป็นเรื่องที่รออยู่นะ”
“ถ้าไม่สำคัญจริงผมไม่กล้าโทรหาบอสตอนนี้หรอกครับ”
การ์เร็ตหัวเราะในลำคอ ‘พศิน’ เป็นคนสนิทของเขาและเป็นบอดี้การ์ดมือดีที่เขาไว้ใจ ภูมิหลังพศินคล้ายๆ เขาเพียงแต่พศินเกิดในเมืองไทย พศินไม่รู้จักพ่อตัวเองเพราะแม่เป็นนักร้องในร้านคาราโอเกะแถวพัทยา ด้วยรูปร่างสูงใหญ่แบบคนอเมริกันแต่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ราวสิบปีที่แล้วที่เราเริ่มมาทำธุรกิจในประเทศไทยได้พบกับพศินที่ขณะนั้นเป็นนักเลงคุมถิ่นแถบแถวที่เขาจะก่อสร้างโรงแรม ด้วยถูกชะตาอะไรบ้างอย่างเขาจึงชวนพศินมาทำงานกับแต่ส่งไปฝึกอบรมอยู่นานสองปีจึงได้กลับมาทำงานเป็นบอดี้การ์ดเต็มตัวให้เขา
“ธุระสำคัญมากหรือคะ หน้าเครียดเชียว” เอริก้าร้องทักก่อนที่ร่างเย้ายวนในเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวเดินเข้ามาสวมกอดจากด้านหลัง
“จัดการตามที่สั่ง ฉันจะรอฟังผลที่นี่”
“ครับบอส” พศินรับคำไม่เซ้าซี้ รู้จังหวะที่จะถอยหลบฉากตอนไหนแม้จะเป็นการสื่อสารผ่านโทรศัพท์มือถือก็ตาม
- ผู้เขียน
