รองอธิบดีหนุ่มได้สติ เขาจึงรีบดึงสายตากลับมามองดีแลน “เชิญตามสบายครับ อ้อ เดี๋ยวก่อนครับคุณดีแลน ผมขอรบกวนเวลาคุณผู้หญิงท่านนี้อีกสักครู่”
ดีแลนหรี่ตามองประเมิน แม้ไม่สบอารมณ์แต่ก็ต้องรักษามารยาทขั้นต้นไว้ เขายิ้มบางๆ แล้วโบกมือราวกับคนใจกว้าง
“เชิญครับ”
นายตำรวจหนุ่มยื่นนามบัตรของตัวเองไปให้หญิงสาวชาวไทยที่เขารู้สึกชอบตั้งแต่แรกเห็นทันที ถึงรู้ว่าเป็นผู้หญิงของมาเฟียแต่เขากลับไม่กลัว ความรู้สึกบางอย่างบอกว่าอยากปกป้องเธอขึ้นมาเองเสียอย่างนั้น
“ถ้าคุณรู้จักหญิงสาวชาวไทยที่ชื่อลิลลี่ ภัทรปรดากุล ช่วยติดต่อผมเบอร์นี้ด้วยนะครับ ไหนๆ คุณก็เป็นคนไทย เผื่อจะได้ข่าวอะไรบ้าง”
ลิลลี่ยื่นมือสั่นๆ ไปรับมา เธอเหลือบเห็นสีหน้าอเล็กซ์ หวังที่มองเธอด้วยสายตาอ่านไม่ออก เธอขมวดคิ้วมุ่น เธอจะไว้ใจเขาได้ไหม รวมถึงคนข้างกายด้วย ที่พอเธอเหลือบไปมองก็เห็นหน้าเขาบึ้งตึงราวกับไปกินรังแตนที่ไหนมา สงสัยคงกลัวว
