บทที่ 27 สู้ไม่ถอย

1264 คำ

พ่อเลี้ยงแห่งไร่ภูเวียงตะโกนเรียกคนที่อยู่บริเวณนั้นให้วิ่งไปหยิบปืนของเขาในบ้านมาให้ที่นี่หน่อย มาร์คถึงกับตาโตรีบร้องห้ามพ่อตาให้เขาใจเย็นลงกว่านี้ "ใจเย็นครับพ่อตามีอะไรค่อยๆคุยกัน ผมมาดีนะครับไม่ได้มาร้ายเลย" "แกกลับไปเดี๋ยวนี้เลยนะไม่ต้องโผล่หน้ามาที่นี่อีก ฉันไม่ชอบลูกเขยรวยไสหัวออกไปซะ" คุณพ่อเอ่ยออกมาอย่าเกรี้ยวกราด เขาเองก็ไม่ได้อยากโกรธเกลียดอะไร แต่ว่าไอ้หนุ่มคนนี้เป็นคนมีฐานะและร่ำรวยกว่าครอบครัวของเขา การที่ปล่อยให้คบหากันเป็นเรื่องที่ไม่สมควร คนรวยพวกนี้ไม่รักลูกสาวเขาจริงหรอก ก็แค่อยากได้เท่านั้นถ้าเกิดเบื่อก็คงทิ้ง และลูกสาวของเขาจะต้องนอนร้องไห้เสียใจเพราะการกระทำของคนพวกนี้ "ใครอยู่แถวนี้เอาปืนมาฉันจะยิงหัวมัน" "นี่คุณใจเย็นก่อนสิคะ ทำไมถึงใจร้อนแบบนี้ล่ะ" "ก็คุณดูมันพูดสิว่าลูกสาวเราว่าเป็นเมียมันสมควรหรือเปล่าล่ะ" คุณพ่อสบถออกมาอย่างหัวเสียจ้องหน้ามาร์คอย่าเอาเร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม