บทที่ 29 ไม่มีใครยอมใคร

1277 คำ

หลังจากที่กินข้าวเสร็จมาร์คและวิฑูรย์ก็กลับเข้ามายังห้องพัก ทั้งสองคนนั่งคุยกันเกี่ยวกับการทำงานอยู่ที่ไร่โดยปกติทุกคนจะมีหน้าที่ต้องทำเป็นของตัวเอง อย่างเช่นวิฑูรย์เขามีหน้าที่เอาผลไม้ไปส่งให้กับลูกค้ารายใหญ่ ลุงไกรเขาคอยดูแลทุกอย่างภายในไร่ ส่วนพนักงานคนอื่นก็มีหน้าที่แตกต่างกันออกไป "ที่นี่จะเอาผลไม้นำไปส่งให้กับลูกค้า อย่างเช่นพวกห้างสรรพสินค้าหรือลูกค้ารายใหญ่ที่เขาจำเป็นต้องใช้ผลไม้สด แต่ที่ไร่นี้จะไม่ส่งให้กับลูกค้าที่นำไปอบแห้งหรือเอาไปแปรรูป" "ทำไมล่ะ" "ที่ไร่แห่งนี้มีโรงงานผลิตผลไม้อบแห้งอยู่แล้ว เราทำเองทุกอย่างแล้วก็ส่งประเทศเพื่อนบ้าน ถ้าเกิดว่าเราเอาผลไม้สดไปส่งให้กับลูกค้ากลุ่มนี้ เท่ากับว่าตัดช่องทางการทำมาหากินของตัวเอง" มาร์คพยักหน้าอย่างเข้าใจ เอาเป็นว่าธุรกิจที่นี่หลักๆคือส่งผลไม้แปรรูปออกไปนอกประเทศ แล้วก็ปลูกผลไม้สดทุกอย่างเท่าที่ทำได้ แต่เขาก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม