บทที่ 20 ความจริง

2020 คำ

และเมื่อทั้งสองคนเดินเข้ามาในห้องรับแขกก็เจอผู้ใหญ่ทั้งสองคนที่ดูมีอายุแต่ยังดูดีสมวัย ตุ้ยนุ้ยเดินเข้าไปอย่างตัวเกร็งรู้สึกแปลกกับสายตาที่ทุกคนมองมาก่อนจะระบายยิ้มออกมาเมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองคนยิ้มให้เธอ "มาแล้วเหรอกำลังรออยู่พอดีเลย" "ตุ้ยนุ้ยนี่แม่ของพี่ครับชื่อแม่เติมใจ ส่วนคนนี้คือพ่อของพี่ชื่อพ่อมาร์ช พ่อกับแม่ครับนี่ตุ้ยนุ้ยแฟนผมเองแต่ว่าอย่ามองแบบนั้นนะครับน้องอายุถึงสิบแปดปีแล้วกำลังเรียนอยู่ปีหนึ่ง" และเมื่อเห็นใบหน้าของคุณพ่อกับคุณแม่ที่ดูตกใจกับใบหน้าที่ดูเด็กของแฟนเขาจึงรีบแก้ต่างให้เรียบร้อยจะได้ไม่ต้องคิดว่าเขากำลังพรากผู้เยาว์ "สวัสดีค่ะ หนูชื่อตุ้ยนุ้ยค่ะ" หญิงสาวยกมือไหว้ผู้ใหญ่ด้วยท่าทีนอบน้อมก้มลงต่ำเอ่ยออกมาเสียงอ่อนโยนและเป็นที่น่าเอ็นดูของผู้ใหญ่ทั้งสองคน "น่ารักจริงๆเลยหนูตุ้ยนุ้ยเนี่ย ดูสิยังดูเด็กอยู่เลยแม่นึกว่าอายุสิบสี่สิบห้าซะอีก" "อย่าไปพูดให้ใครได้ยินล่ะแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม