เช้าวันต่อมา...
ใบหน้าสวยบิดตัวเป็นมาอย่างงัวเงีย เป็นเวลาที่เธอจะต้องตื่นตามปกติแต่เมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะมากเพราะว่าชายข้างกายรังแกไม่ยอมหยุด จึงทำให้เธอไม่สามารถตื่นเช้าในเวลานี้ได้ แต่แปลกใจที่พี่มาร์คกลับตื่นขึ้นมาด้วยใบหน้าสดใสทั้งที่เมื่อคืนแทบจะไม่ได้นอนเลยด้วยซ้ำ ชายหนุ่มนอนตะแคงข้างจ้องมองใบหน้านวลอย่างหลงใหล มือหนาเกลี่ยแก้มขาวอย่างแผ่วเบาอย่างแกล้งหยอกจนเธอไม่สามารถนอนต่อได้จึงจำเป็นต้องตื่น
"จะปลุกหนูทำไมคะยังง่วงนอนอยู่เลย"
หญิงสาวงอแงขยับเข้าไปชิดใกล้ซบใบหน้าลงกับอกกว้างก่อนจะออดอ้อนให้เขาเห็นใจและยอมปล่อยให้เธอไปนอน แต่ชายหนุ่มคิดว่าเธอเองควรจะตื่นมาหาอะไรกินก่อนแล้วถ้าเกิดอยากจะพักผ่อนก็ค่อยนอนอีกที
"ไปหาอะไรกินก่อนเถอะค่ะ ค่อยกลับมานอนก็ได้"
เขาเอ่ยออกมาก่อนจะจูบหน้าผากหญิงสาวอย่างอ่อนโยน และการที่เธอไม่ยอมลุกออกจากเตียงนอนสักทีทำให้ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกมีอารมณ์และอยา
