ตอนที่16 ตัวเองทำได้
หญิงสาวนิ่งงันบนเตียงนานนับชั่วโมง อาการนอนไม่หลับได้เกิดขึ้นกับเธอด้วยเหตุใดก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ แต่พอกระพริบตากลับมีน้ำตาใส ๆ กลิ้งลงข้างแก้ม เธอกำลังไม่ทำตามที่บงกชสั่ง หรือเพราะเขาพาคนอื่นเข้ามาหยามเธอถึงห้องข้าง ๆ กัน
07.00 น.
ร่างบางหยุดชะงักฝีเท้าอัตโนมัติเมื่อผู้หญิงที่อยู่กับเขาเมื่อคืนนั่งกินผลไม้ที่โต๊ะอาหาร ส่วนเจ้าของบ้านนั่งอยู่ที่โซฟาตัวโปรดของเขาไม่ได้สวมเสื้อเหมือนเคย จึงเผยรอยขีดข่วนบนเนื้อตัวให้เธอได้เห็นอย่างชัดเจน
“กินด้วยกันมั้ยจ้ะ”
“ไม่ค่ะ”
“จะไปไหน!” เท้าที่ก้าวได้เพียงเล็กน้อยชะงักอีกครั้ง วิริศรากำสายสะพายของกระเป๋าแน่นลดความประหม่าอยู่กับที่ ก่อนที่ร่างสูงจะเดินมาหยุดตรงหน้าเธอให้ได้เห็นร่องรอยแดงจาง ๆ ใกล้สายตา
“ผลงานพี่เองแหละค่ะ เมื่อคืนเราสุด ๆ กันไปเลย”
“เงียบเถอะน่า” เขาตวาดให้คนที่นั่งอยู่แต่สายตาจ้องมองหญิงสาวท
