ตอนที่ 8
1184 คำ
ความเสียวซ่านปั่นป่วนพักใหญ่ๆ กระทั่งเสร็จสมลุล่วงในกามกิจด้วยกันทั้งคู่
เสี่ยชัชขยับลงมาจากเตียง รีบคว้าทิชทู่ที่หน้ากระจกใกล้หัวเตียงยื่นให้ป้าฉวี
“ไม่ทันแล้วค่ะเสี่ย... น้ำเยอะเหลือเกิน ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉวีต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอนอยู่ดี ผืนนี้เดี๋ยวต้องเอาไปซักค่ะ”
ป้าฉวีคว้าเสื้อของตัวเองมาเช็ดคราบน้ำกามที่ไหลออกมาเปื้อนผ้าปูที่นอน ลีนารีบก้าวกลับเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง
“อุ๊ย... ”
หญิงสาวอุทาน รู้สึกแปลกๆ ตอนก้าวเดินกลับเข้ามา ครั้นพอเอามือเอื้อมลงมาสัมผัสง่ามขาของตัวเอง จึงรู้ว่าวารีดำเนินออกมาชุ่มเป้าแพนตี้ตัวน้อย
‘บ้าจริง... ’
ลีนานึกตำหนิตัวเอง อาการน้ำเดินแบบนี้เคยเกิดขึ้นมาแล้วครั้งหนึ่งตอนที่แอบเห็นความลับของชุลีพรผู้เป็นมารดากับไอ้เชิดคนขับรถ อีกครั้งก็ตอนเจอหน้าลุงเข้ม
หญิงสาวทิ้งกายลงนอนบนเตียง จู่ๆ ก็เกิดอาการร้อนๆ หนาวๆ ราวจะเป็นไข้ หล่อนรีบเปลื้องสื้อผ้าออกจากกาย ก้าวยาวๆ เข้ามาในห้องน้ำ เปิดน้ำจากฝักบัวราดรดลงบนศีรษะ
ร่างเอิบอิ่มไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่งยืนอยู่ใต้สายน้ำ ไม่ง่ายเลยสักนิดที่หยุดคิดถึงเรื่องเมื่อครู่ ไม่ง่ายที่จะสลัดภาพของการร่วมเพศสุดเร่าร้อนออกไปจากสมอง
สาวน้อยปล่อยให้สายน้ำจากฝักบัวพร่างรดชโลมเรือนร่าง ด้วยหวังว่าความเย็นจะช่วยดับความร้อนรุ่มแปลกๆ ที่ก่อตัวขึ้นมาเพราะว่าบังเอิญได้เห็นภาพของการร่วมเพศสุดเร่าร้อนของคนใกล้ตัว
ในเวลาต่อมา ที่โต๊ะอาหาร
“ยัยหนู... วันนี้เป็นอะไร ดูท่าทางแปลกๆ”
เสี่ยชัชสังเกตเห็นความผิดปกติของลูกสาว ลีนามีอาการเขินๆ ที่จะสบตากับตน
“ปะ... เปล่าค่ะ”
หญิงสาวหลบสายตาวูบ นึกในใจว่าจะไม่ให้เขินได้ยังไง เพราะว่าเมื่อครู่เพิ่งแอบเห็นหนังสดมาหมาดๆ ชัดเจนทั้งภาพและเสียง ยิ่งกว่าระบบอัลตร้าเอชดีของจอทีวี
“เติมข้าวอีกมั้ยคะคุณหนู”
ป้าฉวีขยับเข้ามาถาม หล่อนคอยดูแลปรนนิบัติสองพ่อลูกอย่างใกล้ชิด สมกับที่เสี่ยชัชไว้วางใจให้ดูแลรับใช้มานาน ทั้งงานบ้านและงานบนเตียงที่ป้าฉวีไม่เคยเกี่ยง
“พอแล้วค่ะป้า... วันนี้หนูไม่ค่อยหิว”
หญิงสาวยกมือห้ามป้าฉวีที่ยกโถข้าวสวยเข้ามาใกล้
เสร็จจากรับประทานอาหาร ลีนารอจังหวะกระทั่งเสี่ยชัชเสร็จจากของหวานและผลไม้ตบท้ายมื้อกลางวัน
“คุณพ่อคะ... หนูอยากไปเที่ยวชมวิวชายเขาหลังไร่สับปะรดค่ะ”
ลีนาแผนสูง ที่อยากไปวันนี้ก็เพราะรู้ว่าเสี่ยชัชผู้เป็นบิดาไม่ว่าง
“วันนี้คงไม่ได้... พ่อมีธุระต้องไปร่วมงานเลี้ยงของเพื่อนเก่า”
นั่นไง... เข้าทางของลีนา หล่อนรู้เพราะว่าเสี่ยชัชเคยเปรยเอาไว้เมื่อสองวันก่อนว่าเย็นวันนี้ไม่ว่าง
“ไม่เอา... ก็หนูอยากไปวันนี้”
ลีนาอ้อนเหมือนเด็กๆ
“รอพรุ่งนี้ได้ไหม... พรุ่งนี้พ่อว่าง”
เสี่ยชัชไม่อยากขัดใจลูกสาว
“ไม่เอา... จะไปวันนี้ งั้นให้ลุงเข้มช่วยขับรถพาหนูไปเที่ยวได้ไหมคะ นะคะคุณพ่อ หนูอยากเล่นน้ำค่ะ”
ลีนาแอบคิดเรื่องนี้เอาไว้แล้ว ที่ด้านหลังไร่สับปะรดมีแม่น้ำไหลผ่านมาทางด้านหลัง หล่อนอยากเล่นน้ำ แต่อันที่จริงเรื่องที่อยากเล่นน้ำก็เป็นเพียงเหตุผลบังหน้า เพราะว่า
ลีนาแอบคาดหวังว่าน่าจะมีอะไรสนุกกว่านี้
“อะไรนะ... จะเล่นน้ำด้วยหรือยัยหนู”
เสี่ยชัชนึกห่วงความปลอดภัยของลูกสาว
“โธ่... ก็ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวนี่คะ ลุงเข้มไปด้วยทั้งคน... แล้วหนูก็ว่ายน้ำเก่ง”
คนดื้อจะเอาให้ได้
“เอางั้นก็ได้... ดูแลตัวเองด้วยนะยัยหนู พ่อเป็นห่วง”
เสี่ยชัชจำต้องพยักหญ้าอนุญาตในที่สุด หันไปบอกป้าฉวีให้ช่วยบอกลุงเข้มให้ที
“คุณพ่อน่ารักที่สุด”
สาวน้อยเขย่งหอมแก้มบิดาเสียงดังฟอด
ในเวลาต่อมา
ดวงตะวันสีแดงลอยต่ำเกือบแตะสันเขา ลีนาลงมาจากห้องนอน เห็นป้าฉวีกำลังเดินออกกำลังกายอยู่ในสนามหญ้าใกล้กับเทอเรสหน้าบ้าน สาวใหญ่สวมกางเกงผ้ายืดรัดรูป เน้นสะโพกผาย ท่อนบนเป็นเสื้อยืดเนื้อบาง แนบเน้นทรวงอกอวบใหญ่สะดุดตา ทรวดทรงยังเย้ายวนแบบนี้... จะไม่ให้เสี่ยชัชเรียกใช้งานบ่อยๆ ได้ยังไง
“ป้าฉวีคะ... ช่วยตามลุงเข้มให้ทีค่ะ”
หญิงสาวร้องบอกสตรีผู้สูงวัยกว่า ลุงเข้มที่กำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ริมรั้วรออยู่แล้ว รีบตะโกนตอบหญิงสาว
“ผมอยู่นี่แล้วครับคุณหนู”
คนถูกตามตัววางสายยางในถือลงข้างพุ่มดอกเข็มสีแดงอร่าม ก้าวยาวๆ ไปปิดก๊อกน้ำแล้วกลับมาหาคุณหนู เมื่อกี้ที่ลีนาไม่เห็นลุงเข้มเพราะว่าต้นไม้บัง
“ถ้าพร้อมแล้วไปกันเลยนะครับ”
ลุงเข้มเหลือบมองใบหน้าสะสวยสะดุดตา เดินนำหน้าไปที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ลีนาแปลกใจ เพราะเข้าใจว่าการจะไปที่ชายเขา จะต้องเดินทางด้วยรถกระบะ
“ไปยังไงคะลุง”
เสียงใสร้องถาม มองตามแผ่นหลังกว้างของคนตัวใหญ่ เดินลิ่วๆ นำหน้าไปอย่างกระฉับกระเฉง
วันนี้ลุงเข้มสวมเสื้อกล้ามสีขาว เผยให้เห็นผิวสีทองแดงคร้ามแดด ปั้นไหล่เป็นมัดกล้ามกลมสวย เนื้อตัวกำยำไปด้วยกล้ามเนื้อ ทำเอาคนเดินตามรู้สึกใจเต้นแรง ยิ่งมองยิ่งชอบรูปร่างสูงใหญ่และบุคลิกลักษณะสมชายชาตรีของหนุ่มใหญ่คนนี้
“ตรงนั้นเส้นทางแคบมากครับคุณหนู… รถใหญ่เข้าลำบาก นั่งรถกอล์ฟไปสะดวกกว่าครับ”
ลุงเข้มบอกถึงเหตุผลที่ต้องใช้รถเล็ก ชำเลืองไปยังรถกอล์ฟที่ขับมาจอดรอเอาไว้หน้าบ้าน ตั้งแต่ตอนที่ป้าฉวีมาบอกว่าลีนาจะเข้าไปเล่นน้ำที่ชายเขาท้ายสวนสับปะรด
“อ๋อ… ค่ะ... ”
หญิงสาวหายสงสัยแล้วว่าเหตุใดลุงเข้มจึงเลือกรถกอล์ฟเป็นพาหนะในการเดินทาง
“งั้นไปเลยนะครับ... ชักช้าเดี๋ยวมืด”
ดวงตะวันสีแดงกลมโต คล้อยต่ำลงทุกขณะ ลุงเข้มหันมองหน้าหญิงสาว ก้าวขึ้นมานั่งในตำแหน่งคนขับ
“ค่ะ... ”
เป็นไปตามแผนการที่ลีนาแอบครุ่นคิดมาทั้งคืน แต่นิ่งไว้... รอให้ถึงจุดหมายก่อน
“เกาะแขนผมครับคุณหนู”
หนุ่มใหญ่ยื่นแขนข้างหนึ่งออกมาให้หญิงสาวรุ่นราวคราวลูก
“ค่ะ... ”
สายน้อยยิ้มในหน้า รีบเกาะแขนกำยำ ลีนารู้สึกร้อนวูบวาบ ในตอนที่ได้สัมผัสท่อนแขนซึ่งเต็มไปด้วยเส้นขนสีดำ
- ผู้เขียน
