หยวนหย่งเล่อพร้อมพ่อบ้านเกา ขี่ม้ามาที่หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ตั้งแต่เช้าตรู่ ชาวบ้านพากันตกใจ ทั้งสองดูเหมือนขุนนางมากบารมี หรือเศรษฐีในเมืองหลวงก็ไม่ปาน ไม่มีคนเช่นนี้มาเยือนหมู่บ้านบ่อยนัก นับตั้งแต่ที่ถานจ้านสอบซิ่วไฉได้
“ขอรบกวนถามท่านยายสักหน่อย ท่านพอจะรู้จักบ้านของคุณหนูเซี่ย เอ่อ เซี่ยซือซือบ้างหรือไม่” เกาหลี่เฉียงบังคับม้าไปถามหญิงชรา ที่กำลังนั่งเล่นอยู่หน้าบ้านของนาง
“บ้านของอาซือรึ ว่าแต่พวกท่านเป็นใครกัน” แม่เฒ่าจางมองพวกเขาอย่างไม่ไว้วางใจ
“ข้าชื่อเกาหลี่เฉียง ส่วนท่านนี้คือนายท่านหยวน แห่งหอโอสถหยวนเป่าขอรับ”
พอได้ยินว่าเป็นนายท่านแห่งหอโอสถหยวนเป่า แม่เฒ่าจางก็คลายความสงสัยลง นางยอมบอกทางให้แต่โดยดี แต่ก่อนที่ทั้งคู่จากไป แม่เฒ่าจางได้กล่าวขอบคุณ เรื่องที่พวกเขาช่วยเหลือยามเสบียงไม่เพียงพอ หยวนหย่งเล่อไม่คิดว่า เพียงคำขอบคุณจากหญิงชราผู้หนึ่ง จะทำให้เขารู้สึกถึงคุณค่าขอ
