นางถานกำลังเลือกดูเนื้อผ้ากับปุยฝ้ายอยู่ ถานจ้านนำเงินคัดลอกตำราล่าสุด มอบให้มารดาใช้จ่ายในเรื่องนี้ แต่เพราะเงินเขามีน้อยเกินไป เฉพาะผ้าห่มบุปุยฝ้ายกับเสื้อผ้าฤดูหนาวของสองแม่ลูก จึงใช้จ่ายไปถึงสองตำลึงกันเลยทีเดียว ไม่สามารถจ่ายให้สามพี่น้องสกุลเซี่ยได้ แม้รู้ว่านางมีเงินอยู่ไม่น้อย แต่ในฐานะสามีถานจ้านอยากทำเรื่องเล็กน้อยให้นางบ้าง ได้แต่นึกสมเพชตัวเองอยู่ในใจ
เซี่ยซือซือไม่พูดอันใดออกมา แม้ถานจ้านยังเป็นแค่เด็กหนุ่ม แต่เขามีความรับผิดชอบสูง และหยิ่งในศักดิ์ศรีเป็นอย่างมาก นางจึงไม่เอ่ยปากจ่ายเงินให้เขา เดินไปเลือกเสื้อผ้าบุปุยฝ้ายแบบสำเร็จรูปมา ซื้อให้น้องกับตัวเองคนละสองชุด ส่วนผ้าห่มบุปุยฝ้ายนั้น นางต้องการอย่างหนาและให้ความอบอุ่นได้ดี จึงสั่งให้ทางร้านตัดเย็บให้สามผืน แบ่งกันไปคนละผืน จะได้ไม่มีปัญหาแย่งชิงกัน
นางถานเห็นลูกสะใภ้หยิบเสื้อผ้าหน้าหนาวมาหกชุด เป็นแบบสำเร็จรูปทั้งหมด “
