1 เดือนต่อมา
“ตื่นได้แล้วน้องซี...” เสียงของเฮียชาร์คที่ปลุกหนูดังข้างหูทำให้หนูต้องพลิกตัวหนีเพราะยังไม่อยากตื่นเลยกว่าจะนอนเมื่อคืนนี้เกือบเช้าแหนะ เพราะทำการบ้านที่อาจารย์ให้มายากมากกก ดีนะที่เฮียชาร์คช่วยเอาไว้ไม่งั้นคงไม่ได้นอนแม้แต่ชั่วโมงเดียว
“อือออ”
“ต้องไปโรงเรียนอย่าช้า” น้ำเสียงเริ่มดุแล้วววว
“หนูง่วงจังเลยค่ะ...” หมับ! หนูพลิกตัวไปกอดเฮียชาร์คอย่างอ้อนๆ ตั้งวันนั้นที่เฮียชาร์คให้หนูไปนอนด้วย หนูก็ไม่ได้กลับห้องตัวเองอีกเลยนอนจากจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะพออาบน้ำเสร็จเฮียชาร์คก็ลากหนูมานอนด้วยเดือนนึงแล้ว
“หึ ง่วงก็ต้องเรียนลุก!”
“เฮียขา~”
“อะไร? ไม่ต้องมาอ้อนถ้าจะไม่ไปโรงเรียนจะนั่งทำการบ้านทำไมทั้งคืนต้องส่งวันนี้นิ”
“ก็ได้ค่ะ...แต่วันนี้พาหนูไปกินเค้กหน่อยได้ไหมคะ?” หนูเอียงคอถามอ
