CHAPTER 17 คิดถึง...

1623 คำ

3 ปีต่อมา.... มหาวิทยาลัยเซตต์           “อ่า~เรียนเสร็จสักที!!” เจด้าบิดขี้เกียจเมื่อออกมาจากห้องเรียน สวัสดีค่ะทุกคนสำหรับ 3 ปีที่ผ่านหนูสบายดีมากค่ะ แต่ยังคงคิดถึงเฮียชาร์คอยู่ยังไม่กลับมาเลยจนตอนนี้หนูอายุ 21 ปีแล้วค่ะ อยู่ปี 3 เทอม 2 แล้วค่ะ การเรียนก็ผ่านไปด้วยดีค่ะทั้งคุณมี๊ คุณแด๊ดดีมากที่เกรดการเรียนหนูดีเยี่ยม           อัพเดทเรื่องเฮียชาร์คเราไม่ค่อนข้างได้ติดต่อการเท่าไหร่เลยค่ะ ไม่รู้ว่าตอนนี้เฮียเขาจะลืมหนูไปหรือยัง... เห้อ~ แต่หนูก็เข้าใจเพราะเฮียชาร์คทั้งเรียนและทำงานไปด้วย แต่ถึงอย่างงั้นก็น่าจะโทรหรือส่งเมล์บ้างก็ดี           “เงียบเลยคิดถึงเฮียชาร์คของแกอีกแล้วเหรอ?”ปุยฝ้ายถามฉัน           “อืม ก็ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้วนิ”           “ไปติดสาวฝรั่งผมทองป่ะเนี่ย?”           “...” ฉันรู้ว่าเจด้าพูดเล่นแต่ว่ามันก็อดรู้สึกไม่ได้เพราะที่นั่นมีทั้งแสง สี เสียง ผู้หญิงสวยๆ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม