“ผู้หญิงคนนี้พักอยู่ห้องไหน?” ไลอ้อนเดินมาหาพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ในทันใดอย่างร้อนใจ พร้อมเอ่ยถามเจ้าหล่อนที่ยืนอยู่และยื่นส่งรูปของควีนไปที่ตรงหน้าในทันที
“ขออภัยค่ะ เราไม่สามารถบอกข้อมูลของลูกค้าได้” แต่เจ้าหล่อนตอบมาให้เธอที่ยิ่งร้อนใจอยู่แล้ว...กลับมาร้อนใจยิ่งกว่าเดิมไปอีกเป็นเท่าตัว
ถ้าหากว่านี่เป็นการ์ตูนสักเรื่องหนึ่ง เธอคงควันออกหูมาให้เจ้าหล่อนตรงหน้าได้เห็นแล้วแน่ ๆ ว่าตอนนี้เธอกำลังเดือดจัด และพร้อมจะเป่าหัวทุกคนที่มาขวางทางได้ทุกเมื่อ โดยไม่สนใจว่าเจ้าหล่อนจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย
“เมีย ฉัน พัก อยู่ ที่ ห้อง ไหน!” คราวนี้ไลอ้อนจึงพยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเองแม้มันจะยากเย็นแสนเข็น และพูดเน้นเสียงแต่ละคำให้เจ้าหล่อนได้แต่กลืนน้ำลายดังอึกอย่างเริ่มหวาดกลัว
ใบหน้าของไลอ้อนกำลังขึ้นสีแดงอย่างเดือดจัด มือทั้งสองของเธอก็กำเอาไว้แน่นเพราะอารมณ์ที่กำลังจะปะทุออกมาอยู่รอมร่อ หากเธอช้าไ
