ปึก!
“โอ้ย! เบา ๆ ได้ไหมวะ กูเจ็บนะเว้ย!” ไลอ้อนหันหน้าเมินณคินที่กำลังร้องโอดครวญหลังจากที่เธอพาเขากลับมายังประเทศบ้านเกิด ก่อนจะผลักมันเข้าไปภายในโกดังที่แฮอินกับไอหนอนบ่อนไส้อยู่ก่อนหน้านี้
“เอาซงคังไปมัด...” ควีนเอ่ยสั่ง ซึ่งลูกน้องก็ทำตามอย่างง่ายดาย
ตั้งแต่อยู่ที่นู้นแล้ว...ซงคังไม่ปริปากพูดอะไรอีกเลยนอกเสียจากจะนั่งและเดินตามอยู่เงียบ ๆ ราวกับว่าคนกำลังรู้สึกผิด เธอถามหาเหตุผลเขาตอนอยู่บนเครื่องหลายครา แต่เขาก็ไม่ยอมพูดอะไรเลย
เอาแต่มองหน้าเธอพร้อมทั้งน้ำตาค่อย ๆ รินไหลจนตอนนี้เธอเองก็เริ่มที่จะสับสนไปหมดแล้วว่ามันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันแน่ เขาทำหน้าเหมือนกับว่าไม่ได้อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ แล้วทำไมตอนนั้นเขาถึงไม่ช่วยเธอล่ะ...มันเป็นเพราะอะไรกันแน่?
“ไอแฮอิน มึงแก้มัดให้กูเดี๋ยวนี้!” ไอณคินที่ยังไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองรีบเอ่ยสั่งลูกน้องคนสนิทของตนที่สภาพก็ไม่ได้สู้ดีนัก
ห
