ตอนที่ 9 เผด็จศึก! (1)
1254 คำ
เวลาสี่ทุ่มตรง
ฉันจัดการส่งมิ้นต์กับแยมกลับบ้านเป็นที่เรียบร้อย หลังจากที่พวกเธอพากันมะรุมมะตุ้มฉันยกใหญ่อยู่เกือบสองชั่วโมง คุณแม่กับคุณพ่อเข้านอนกันตั้งแต่สามทุ่มตรงแล้ว ถ้าฉันจะแอบแวบไปนอนค้างบ้านราฟาเอลพวกท่านก็ไม่มีทางรู้ และในที่สุด เวลาที่ฉันรอคอยก็มาถึง
อะ...แอบตื่นเต้นแฮะ
ราฟาเอลจะชอบฉันในลุคก์นี้หรือเปล่านะ
ฉันถูกแปลงโฉมให้ดูโตกว่าเดิมหลายเท่า ผมหน้าม้าสั้นระต้นคอก็ถูกดัดให้เป็นลอนใหญ่ ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ชุดนอนที่ใส่ก็เป็นแบบซีทรูลูกไม้บางๆ เห็นถึงชั้นในลูกไม้สุดเซ็กซี่ คลุมทับด้วยเสื้อคลุมตัวบาง แต่งหน้าอ่อนๆ และแต้มริมฝีปากด้วยลิปสติกสีนู้ด ปิดท้ายด้วยการพรมน้ำหอมกลิ่นเย้ายวน ที่ยัยมิ้นต์การันตีมาว่า ชายใดได้กลิ่นเป็นต้องอยากกิน!
หลังจากยืนทำใจอยู่ทีระเบียงเกือบห้านาที ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจปีนข้ามไป เอาวะ! วิธีการทำหน้าตาเซ็กซี่ก็เรียนรู้มาจากยัยแยมไปตั้งหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ ยังไงวันนี้ฉันก็ต้องเผด็จศึกราฟาเอลให้ได้ เขาจะได้ไม่อยากไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอีกนอกจากฉัน
ก๊อกก๊อกก๊อก
ฉันเคาะประตูพอเป็นพิธีก่อนจะเปิดเข้าไปโดยไม่รอให้เจ้าของห้องอนุญาต แต่พอเข้าไปกลับไม่พบใครเลย หรือว่าจะลงไปชั้นล่างกันนะ
“มาเตรียมตัวรอเขาดีกว่า”
พูดกับตัวเองก่อนจะเดินรอบห้องเพื่อหาจุดสตาร์ทที่จะตั้งท่ายั่วยวนรอเขากลับเข้ามา ฉันถอดเสื้อคลุมออกเล็กน้อย เผยให้เห็นชุดนอนท่อนบนพอเซ็กซี่ ขาข้างหนึ่งยกขึ้นวางบนเตียง และหันหน้าไปทางประตูพร้อมกับส่งสายตาวิ้งๆ กับจือปากเล็กน้อยตามที่ครูเพื่อนแยมสอนมาเป๊ะ!
“ใช่แบบนี้หรือเปล่านะ หรือต้องกรอกตาขึ้นข้างบนอีกนืด?
ฉันเริ่มสับสน ชุดนอนถูกร่นลงมาเผยให้เห็นขาอ่อนมากขึ้น อีกนิดเดียว กกน.ก็จะโผล่อยู่แล้ว สาบานนะว่าถ้าราฟาเอลเห็นฉันในสภาพนี้แล้วเขาจะเกิดอารมณ์จริงๆ น่ะ!
‘ที่ห้ามลืมเด็ดขาดคือเธอต้องเลียริมฝีปากตัวเองด้วย ให้เขารู้ไปเลยว่าเราน่ะอยากกินเขาเหมือนกัน ชนิดที่แทบจะอดใจไม่ไหวอยู่แล้ว’
เสียงของยัยแยมแวบเข้ามาในโสตประสาท ฉันค่อยๆ แลบลิ้นออกมาก่อนจะตวัดเลียริมฝีปากของตัวเองตามที่ยัยนั่นบอกเพื่อฝึกซ้อมก่อนออกสนามจริง แต่...
แผล่บบบ!
ฉันว่ามันเหมือนปอบที่อยากจะจกไส้คนมากกว่ายังไงไม่รู้แฮะ! แบบนี้ราฟาเอลจะไม่เตลิดเปิดเปิงถ้าฉันทำท่าบ้าๆ นี่ใช่ไหม ขนาดฉันยังกลัวตัวเองเลย
ตึก...ตึก...ตึก...
โอ๊ะ! มีเสียงฝีเท้ากำลังเดินมาทางห้องนี้แล้ว สงสัยราฟาเอลจะเข้านอนแล้วแน่ๆ อ๊ายยย ทำไมตื่นเต้นขนาดนี้เนี่ย หัวใจฉันเต้นระรัวมากเลย แผนจะสำเร็จไหมนะ ฉันจะได้...เสียตัวในวัยยี่สิบเอ็ดหรือเปล่า!
แอ๊ด....
แผล่บบบ!
ฉันลงมือทำตามแผนทันทีที่ได้ยินเสียงประตูเปิดเข้า ดวงตาทั้งสองข้างปรือลงอย่างเซ็กซี่ (คือหมายถึงฉันคิดว่ามันเซ็กซี่) ริมฝีปากจือออกเล็กน้อย (มั้งนะ) แล้วแลบลิ้นยาวๆ ออกมาเลียไปรอบปากของตัวเอง มือข้างหนึ่งลูบตั้งแต่ตาตุ่มขึ้นมาจรดขาอ่อน ขณะที่มืออีกข้างทำท่ากระดิกนิ้วเชิญชวนเขา (ยัยมิ้นต์สอนมา)
พลั่ก!
“โอ๊ยยย!”
ปัง!
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมาก เพราะทันทีที่ฉันลงมือทำทุกกระบวนท่าที่ได้รับการสั่งสอนมา สายตาก็เบือนไปทางผู้มาเยือนทันที ทว่าคนที่ยืนอยู่หน้าสุดตรงประตูกลับไม่ใช่ราฟาเอลแต่เป็นนาวินเพื่อนของเขา! โดยที่ด้านหลังนาวินคือราฟาเอลและเพื่อนคนอื่นๆ ทั้งชายทั้งหญิงอีกหลายคน แน่นอนว่าทุกสายตามองมาที่ฉันเป็นตาเดียว แต่ก็แค่ไม่กี่วินาที เพราะเมื่อราฟาเอลตั้งสติได้ เขาก็คว้าคอเสื้อนาวินแล้วเหวี่ยงไปตรงทางเดินหน้าห้องก่อนจะรีบเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูใส่หน้าทุกคนอย่างแรง
“ระ...ราฟ...”
ไม่จริงใช่ไหม...
เมื่อกี้นี้ทุกคน...เห็นหมดแล้ว
“ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย!”
ราฟาเอลแผดเสียงลั่นก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อแล้วหยิบเสื้อฮู้ดแขนยาวอย่างหนาตัวโปรดของตัวเองเดินมาทางฉัน หน้าตาเขาดูหงุดหงิดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
หมับ!
มือหนาจับที่ขาอ่อนข้างที่ยกขึ้นไว้บนเตียงของฉันก่อนจะเอามันกลับคืนสู่พื้นตามเดิม ดวงตาของเขาวาวโรจน์จนน่ากลัว ระ...หรือจะไม่ชอบฉันในลุกค์นี้
“ยกแขนขึ้น”
ฉันยกแขนขึ้นตามที่เขาบอก ราฟาเอลรีบจัดการสวมเสื้อฮู้ดตัวนั้นให้ฉัน มันใหญ่และยาวมากพอที่จะคลุมไปถึงหัวเข่าของฉัน
“ทำไมถึงไม่บอกล่ะว่าเพื่อนๆ จะมา”
“ฉันโทรไปตั้งหลายสายแต่เธอก็ไม่ยอมรับ เลยกะว่าพอเธอมาที่นี่ค่อยบอก แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าเธอจะอุตริเล่นอะไรพิเรนทร์แบบนี้”
“พิเรนทร์เหรอ? ฉันไม่ได้เล่นพิเรนทร์สักหน่อย ทั้งหมดนี่ตั้งใจทำมาเพื่อนายทั้งนั้นเลยนะ!”
ฉันขึ้นเสียงใส่เขาด้วยความไม่พอใจ
“คิดเหรอว่าฉันไม่อายที่ต้องมาแต่งตัวแบบนี้แล้วทำท่ายั่วยวนนายแบบนั้น ฉันอายจนแทบจะกระโดดลงจากระเบียงแล้วเอาหน้าปักดินในสวนบ้านนายอยู่แล้ว แต่ฉันก็อดทนเพราะว่าฉันอยากจะมัดใจนาย อยากจะให้นายเห็นว่าฉันเองก็มีเสน่ห์แบบผู้หญิงที่โตแล้วเหมือนกัน รู้ไหมว่าฉันฝึกไอ้ท่ายั่วบ้าๆ นั่นเป็นชั่วโมงเลยนะ! เกร็งทั้งตา เกร็งทั้งปากจนหน้าฉันจะเป็นตะคริวอยู่แล้ว!”
ฉันตะโกนใส่หน้าเขาทั้งน้ำตา ไอ้ชุดบ้าๆ นี่ใส่แล้วก็คันชะมัด นึกว่ามีมดแดงหล่นมาใส่ทั้งรังด้วยซ้ำ
“เดี๋ยวนะ จะบอกว่าที่ทำมาทั้งหมดนี่คือ...เพื่อฉัน?”
“เพื่อป้าข้างบ้านมั้งไอ้คนบ้า!”
ทุบเข้าที่หน้าอกของเขาไปหนึ่งที ราฟาเอลนิ่งอึ้ง มองฉันตาไม่กะพริบอยู่พักใหญ่ก่อนที่แก้มทั้งสองข้างของเขาจะเริ่มขึ้นสีแดง จากอ่อนค่อยๆ กลายเป็นเข้ม
“ราฟ นาย..หน้าแดง”
ชี้ไปที่หน้าเขาด้วยความตกใจ ราฟาเอลรีบยกมือข้างหนึ่งขึ้นปิดหน้าตัวเองก่อนจะหันหน้าหนีฉัน
“หลับตาเดี๋ยวนี้เลยนะ ห้ามมองนะ”
“เดี๋ยวสิ จู่ๆ ก็มาสั่งให้หลับตาเนี่ยนะ แล้วนายหน้าแดงทำไม ไข้ขึ้นเหรอ หรือว่า...โกรธฉันขนาดนั้นเลย?!”
เขาต้องมีอารมณ์โกรธในใจมากขนาดไหนกันนะ ถึงได้หน้าแดงขนาดนี้ ถ้านี่เป็นการ์ตูนคงมีเอฟเฟกต์ควันออกจากหูแน่ๆ กะแล้วเชียว...ทำแบบนี้ไม่เวิร์กจริงๆ ด้วย
ฉันน่ะเหรอจะยั่วราฟาเอลได้...
ให้ลองพยายามเอาเท้าขึ้นก่ายหน้าผากยังจะมีโอกาสสำเร็จมากกว่าเลย
- ผู้เขียน
