“ไม่ปล่อย... คืนนี้เรามาสนุกกันดีกว่า”
“ไม่นะ อย่าทำแบบนี้นะ ปล่อยฉัน”
อิงบุญตาแดงก่ำด้วยความเจ็บปวด แม้จะเคยเตรียมตัวเตรียมใจกับเรื่องนี้เอาไว้แล้ว แต่พอถึงเวลาเข้าจริงๆ หล่อนกลับรู้สึกยอมรับมันไม่ได้ หล่อนขอเวลา... ขอเวลาอีกหน่อย...
“ไม่มีทาง วันนี้เธอยั่วโมโหฉันหลายครั้งแล้ว ดังนั้นฉันจะต้องสั่งสอนให้เธอหลาบจำและอย่าได้กำเริบทำแบบเดิมอีก”
เขาดันร่างของหล่อนให้ถอยหลังไปยังเตียงนอน ขณะที่ฝ่ามือหนาก็ยุ่มย่ามที่แผ่นหลังและต่ำลงมายังบั้นท้ายอวบงอน
“ไม่...”
“และฉันก็พึ่งจะมองเห็นแล้วว่าวิธีไหนที่จะทำให้เธอเข็ดหลาบกับมันได้”
เขาผลักร่างเปลือยเปล่าให้ล้มนอนหงายกับที่นอน จากนั้นก็มองร่างอรชรอวบอัดด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหิวกระหาย
“ฉันจะทำให้เธอร้องคราง และตกเป็นทาสของฉันทั้งคืน”
“ไม่... อย่าทำแบบนี้นะ ไม่...”
ไม่มีความปรานีจากนิโคไลอีก ในที่สุดเขาก็ปลุกปล้ำกับร่างกายของหล่อนอย่างป่า
