ปัง!
เสียงประตูถูกปิดลงอย่างดัง จิงมี่และเหล่านางกำนัลที่กำลังจัดห้องบรรทมอยู่นั้นหันมามองเป็นตาเดียว คนสองคนที่เข้ามาอีกคนนั้นกำลังถูกกึ่งลากกึ่งเดินพร้อมตะโกนร้องมาตลอดทาง จ้าวลู่ชิงถูกดึงเข้ามาก่อนจะถูกโยนลงเตียงอย่างแรง
“โอ๊ย!” ตั้งแต่รู้จักกับเขา นางถูกโยนไปมาเป็นของเล่นเลย!
“เกิดอะไรขึ้นเพคะองค์หญิง!”
จิงมี่วิ่งเข้ามาหานางเป็นคนแรก นางมองไปตามร่างกายของจ้าวลู่ชิงว่ามีที่ใดได้รับบาดเจ็บหรือไม่ จ้าวลู่ชิงรีบซ่อนข้อมือที่บาดเจ็บไว้ด้านหลังเพราะกลัวว่าจิงมี่จะเป็นห่วงแล้วต้องไปโวยวายกับกู่ฉางเฟิงเป็นแน่
“ข้าไม่เป็นอะไร”
“แต่ว่า…” จิงมี่มองมาที่นางด้วยความเป็นห่วง
“น้ำยามา!”
เสียงตวาดดังลั่นห้องจนทุกคนถึงกับสะดุ้ง จ้าวลู่ชิงรีบดึงผ้าห่มมากอดไว้แน่นคล้ายต้องการโล่กำบัง แววตาอันขุ่นเคืองจ้องมองมายังนางไม่ละสายตา
นางทำสิ่งใดให้เขาโกรธเคืองกัน
จิงมี่ส่งยาไปให้เขา กู่ฉางเฟิง
