ตอนที่20 มนต์เสน่ห์เสื่อมคลาย
…โอมโองการผ่านฟ้า กูจะร่ายมนตราอันศักดิ์สิทธิ์ ขอจงสำแดงฤทธิ์ครูโลกีย์ประสิทธิ์ให้แก่กู จงรักกู หลงกูมิไปไหน พิศวาสหลงใหลเพียงแต่กู อยากเสพสังวาสกายกูมิเสื่อมคลาย ด้วยอำนาจมนตราที่กูร่ายในบัดดล! เสียงโองการอ่านอาคมดังแผ่วแว่วมาตามสายลมอ่อนๆ ราตรีอันมืดมิดไร้ดวงดารากระจ่างฟ้า มีเพียงเดือนเสี้ยวสีแดงดั่งโลหิตลอยเด่นตระการอยู่เหนือคฤหาสน์หลังใหญ่ ก่อนหน้าชายหนุ่มจะร่ายมนต์ดลคาถา บรรยากาศโดยรอบเงียบสงัดวังเวง แต่มิเนิ่นนานเท่านักก็บังเกิดเสียงโหยหวนหวีดหวิวดังระงมไปทั่ว สุนัขน้อยใหญ่ในละแวกใกล้เคียงพากันชูคอหอนประสานเสียงราวกับพวกมันพบเจอกับเรื่องเหนือธรรมชาติ ที่มนุษย์ปุถุชนสามัญไม่อาจพบพานได้โดยง่าย
มนต์เสน่ห์เสื่อมคลาย
“ก็จริงค่ะ น่ารักแอบได้ยินคุณแม่โทรปรึกษาเรื่องนี้กับคุณพ่อทั้งสองคนก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร อาจจะเห็นว่าพี่มุกโตเป็นผู้ใหญ่แล้วตัดสินใจเองได้”
น
