“พี่เมฆไม่มีวันคิดกับเรามากกว่าเด็กฝึกงานหรอก เขาแค่ใจดี อ่อนโยนกับทุกคน...” ใช่...เมฆีเป็นคนเช่นนั้น กับพนักงานคนอื่นๆ เขาก็ไม่ได้ละเลยเพียงแต่ทุกคนเก่งกาจดูแลตัวเองและงานกันได้เป็นอย่างดีอยู่แล้วเขาจึงวางใจเท่านั้น ชายหนุ่มแตกต่างจากผู้บริหารคนอื่นในบริษัทที่หล่อนเจอ เขาไม่วางมาด ไม่ทำตัวอยู่เหนือลูกน้อง เอื้อเฟื้อ แต่เด็ดขาดหากเกิดความผิดพลาด
ได้ยินมาว่าเขาเคยไล่พนักงานที่ทุจริตออกทันทีที่รู้ โดยไม่มีการสอบสวนไดๆ ทั้งสิ้น แม้พนักงานคนนั้นจะมีผู้บริหารระดับสูงท่านอื่นคอยหนุนหลังก็ยังช่วยอะไรไม่ได้ ทุกคนที่ร่วมงานกับเขาแม้จะรู้สึกดีแต่ก็กลัวจนจับจิต ความผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ชายหนุ่มมักไม่ใส่ใจ แต่หากเกิดขึ้นหลายครั้งจากคนๆ เดียว ถือว่าเป็นการปล่อยปละละเลย ไม่ใส่ใจ ไม่รักงานที่ทำ ไม่เคารพหน้าที่ของตัวเอง ก็ไม่ควรอยู่กับงานอีกต่อไป
เขามักพูดเสมอว่าบริษัทก็คือบ้านหลังให
