“ผมรอคุณน่ะ ว่าจะไปส่งที่บ้าน” คราวนี้คนที่ตกใจมีเพิ่มสองคนคือ สุชาดากับสมชาย จันทร์หอมถึงกับไปไม่เป็น คาดไม่ถึงว่า เศกภพจะมารอรับตนกลับบ้าน ความตกใจจึงมาพร้อมกับความดีใจ
ทว่าคืนนี้จันทร์หอมคงกลับไปกับเศกภพไม่ได้
“จัน เรารีบไปกันเถอะ” สุชาดาเร่งน้องสาวทันที สีหน้าไม่ค่อยดี เลิกลั่กเพราะกลัวแผนพัง พูดกับน้องสาวจบก็หันไปพูดกับหนุ่มรูปงาม “วันนี้จันคงกลับไปกับคุณไม่ได้นะ เรามีธุระ”
“ใช่ธุระด่วนมากด้วย” สมชายพูดเสริม “รีบไปกันดีกว่านี่ก็ช้ามากแล้วนะ”
สุชาดารีบฉุดข้อมือหลังจากสมชายเร่ง สีหน้าทั้งสองดูร้อนรน
“จันขอโทษนะคะคุณทิว วันนี้จันไม่สะดวกจริงๆ ค่ะ”
จันทร์หอมพูดขณะถูกพี่สาวลากจูง เศกภพเห็นความผิดปกติของสองคนที่มาพร้อมกับจันทร์หอม ทั้งสีหน้า แววตาและท่าทางดูมีพิรุธ รีบลากจันทร์หอมไปให้ไกลจาตรงนี้ ราวกับว่ากลัวเขาจะพาจันทร์หอมกลับบ้าน
ความสงสัยอีกหนึ่งเรื่องแล่นเข้ามาในหัว เวลานี
