ผู้หญิงคนที่มาตามหล่อนเดินหายออกไปแล้ว พร้อมๆ กับบานประตูที่ปิดสนิทลง
รัมภาเม้มปากเป็นเส้นตรง ขณะมองตัวเองในกระจกเงาอีกครั้งเพื่อเช็คความเรียบร้อย โดยเฉพาะที่ใบหน้าของตัวเอง
หล่อนต้องยิ้ม... ต้องฝืนยิ้มออกมาให้กว้างที่สุด แม้ภายในใจจะกำลังทรมานสักแค่ไหนก็ตาม
หญิงสาวสูดลมเข้าปากเฮือกใหญ่ เรียกความมั่นใจให้กับตัวเอง จากนั้นก็ก้าวเดินออกไปจากห้องแต่งตัว มุ่งหน้าเข้าไปในโบสถ์ซึ่งเป็นสถานที่จัดงาน
ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความทรมาน เข็มปลายแหลมหลายร้อยเล่มทิ่มตำฝ่าเท้าในทุกครั้งที่เหยียบย่ำลงไปบนพื้นพรมหนาสีชมพูบานเย็น
หล่อนต้องใช้กำลังใจอย่างมากเพื่อที่จะสามารถประคองตัวเองให้ไปถึงจุดมุ่งหมาย
บิดายืนรอหล่อนอยู่หน้าโบสถ์ หล่อนยิ้มให้กับท่านขณะก้าวเดินเคียงข้างท่านเข้าไปภายในโบสถ์สีขาวที่ตกแต่งสวยงาม
แผ่นหลังของผู้ชายตัวโตยืนอยู่ตรงหน้าของบาทหลวงผู้ทำพิธี หล่อนเผลอมองแผ่นหลังกว้างขวางของเจ้าบ
