“น่าเสียดายนะ ถ้ามึงอยู่...คนที่ได้ปล้ำกานต์อาจจะเป็นมึงก็ได้…”
ผัวะ!
หมัดเน้นๆ ถูกพุ่งเข้าใส่หน้าพี่เกมส์โดยที่เขาไม่ทันพูดจายั่วยุจบประโยคดี แรงกระแทกทำให้ร่างสูงเสียหลักถอยหลังไปสองก้าว ก่อนเหลือบมองหน้าเพื่อนสนิทอีกครั้ง พร้อมด้วยรอยยิ้มคล้ายกับไม่เกรงกลัว
“ไอ้เกมส์ มึงทำ!?” พี่นัทคำรามเสียงดังแบบไม่สนใจสายตาคนโดยรอบในสวนหย่อม “มึงไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือไง!”
“ทำไงได้ล่ะ เป็นคนดีแบบมึงแล้วมันน่าอึดอัด… เลวเป็นพักๆ น่าจะดีกว่า”
ผัวะ!
อีกครั้งที่พี่นัทง้างหมัดใส่หน้าเพื่อนรักอย่างเต็มแรง นัยน์ตาเขาดูโกรธจัดและช็อกมากที่ได้ฟังพี่เกมส์พูดออกมาแบบนั้น สิ่งที่ปรากฏต่อสายตาตอนนี้กำลังทำให้ฉันทำตัวไม่ถูก แต่แล้วไม่นานฉันก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อจู่ๆ พี่นัทตวัดหางตามองฉันด้วยแววตาเหมือนต้องการจะเค้นหาความจริง
“มะ ไม่จริงใช่ไหมกานต์…” เสียงของเขาที่ถามออกมาช่างกดดันฉันสิ้นดี
“จริง!” ทว่าไม่ทั
