บทที่ 10 พี่ขอกอดหน่อยได้มั้ย

704 คำ
ครีม ฉันยืนอยู่ข้างนอกร่วมชั่วโมง กว่าจะก้าวเข้าไปในห้องนอนของตัวเองได้ ฟูวววว โล่งหน่อย พี่หลับไปแล้ว เตียง 5 ฟุตของฉันดูแคบไปเลย สำหรับคนร่างใหญ่ และสูง 180 อย่างพี่ปิง ผิดจากฉันที่สูง 160 นอนแบบสบาย ฉันค่อยๆย่องไปทิ้งตัวลงนอน พี่อย่าเพิ่งตื่นนะ ฉันทำตัวไม่ถูก ทันทีที่ฉันเอื้อมมือปิดไฟหัวเตียง หมับ ฟอดดดดด พี่ปิงแกล้งหลับเหรอนี่ ฉันนอนตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก "ปิง" อ่าวช๊อตอีกแล้ว "ครีม"เอามือตีแขนพี่ปิงหลายๆที อีพี่บ้า ทำอะไรเนี่ย เอามือออกไป "ปิง"อุ้ย เดียวนี้ด่าพี่บ้าเหรอค่ะ ฟอดดด หอมแก้มน้องพลางจับตัวน้องพลิกให้นอนหงาย ทำไมเงียบคะ คิดอะไรอยู่หืม พี่รักนู๋นะคะ "ครีม"เออน้องก็รักพี่คะ ขอบคุณที่ดูแลมาตั้งแต่ยังไม่มีสถานะ แต่.... (ปิงเริ่มขมวดคิ้ว) แต่นู๋รู้สึกคิดผิดอยู่หน่อยๆ ที่ให้พี่ค้างที่นี่ มันอันตรายต่อนู๋มากเลย ปิงหัวเราะร่วน และแล้วก็ก้มจูบหน้าผากน้อง ครีมหลับตาพริ้มรับสัมผัสทีไม่เคยมาก่อน ใจเต้นจนแทบจะหลุดทั้งกลัวทั้งอยากรู้ ปิงบรรจงจูบพวงแก้มน้องอย่างอ้อยอิ่งอีกครั้ง ปิงรับรู้ได้ว่าน้องในอ้อมกอด อ่อนระทวยไปกับสัมผัสที่เค้ามอบให้ ปิงถอนจูบออกมาอย่างเชื่องช้าส่งสายตาหวานเยิ้มมองน้องที่หลับตาพริ้มในอ้อมกอด เค้าชั่งใจอยู่นาน ก่อนจะบรรจงจูบลงที่ปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อ เนินนานจนน้องเผยอปาก พี่จึงส่งลิ้นไปตักตวงความไร้เดียงสาและความหวานในโพร่งปากน้อง มือพี่ช่างซุกซน ล้วงไปในเสื้อชุดนอนผ้าซาตินสีหวานของน้อง เค้าลูบไล้ผิวกายเรียบเนียบและปลดเบื้องชุดนอนน้อง ทั้งเสื้อและกางเกงออกให้พ้นเรือนร่าง เห็นเพียงบราลูกไม้สีดำที่กอดเต้าอวบอิ่มล้นทะลักเกินตัว เบื้องล่างคือชั้นในซีทรู หมองเห็นผิวอวบอูมนูนขาวและไรขนบางๆ กระตุนความเป็นชายให้ตื่น และหื่นกระหาย ปิงทิ้งเรื่องบนเตียงไปนานตั้งแต่รู้จักน้องเค้าก็ไม่แตะหญิงคนไหนอีกเลย เค้าจูบเนินนานอยู่อย่างนั้นจนน้องแทบจะขาดอากาศหายใจ ปิงใช้มือเพียงข้างเดียวปลดตะขอชั้นในเพียงเสี้ยวนาที แล้วกอบกุมเต้าคู่งาม ที่ไม่เคยผ่านมือชายใด แล้วคลึงเบาๆด้วยกลัวน้องเจ็บ หากเป็นหญิงคนอื่นเค้าคงไม่สนความรู้สึกอะไร ครีมเมื่อสติเริ่มกลับมา เอามือตะคุบไปที่มือพี่บนเต้า ปิงถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง มองน้องตาหวานเยิ้ม แล้วยิ้มน้อยๆ "ครีม" นอนหอบ หายใจแรงจนหน้าอกกระเพือม พี่ปิง น้องไม่พร้อม "ปิง"กระซิบข้างหู แต่พี่พร้อมมากคะ แล้วงับหูน้องเบาๆ 1 ที "ครีม" อืออ พี่ปิง อย่าแกล้ง เขินจนหน้าแดง "ปิง"แล้วน้องจะพร้อมตอนไหนคะ "ครีม"ไม่รู้ เอามือออกไปเลย "ปิง"เอ้า ไม่รู้ได้ไงคะ พูดแล้วอมยิ้ม พี่เห็นหมดทั้งตัวแล้ว "ครีม"เอามือตีพี่ไปหนึ่งที ปล่อยเลย "ปิง"กระซิบข้างหูน้อง ลูกชายพี่ตื่นแล้วค่ะ ถ้าไม่ปลดปล่อย มันปวดมากรู้มั้ย (ครีมก้มหน้าอาย) แต่พี่จะยอมปวด รอน้องพร้อม แต่ขอเตือนไว้หนึ่งอย่าง ถ้าเราตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้อีก ต่อให้น้องห้ามพี่จะไม่หยุดแล้วนะคะ (ครีมจะลุกขึ้น) จะไปไหนคะ "ครีม"ใส่เสื้อผ้าค่ะ "ปิง"ไม่ใส่ได้มั้ย พี่สัญญาจะไม่ทำอะไร พี่ขอกอดหน่อยได้ไหม อยู่แบบนี้นะ ว่าแล้ว กอดกระชับอ้อมกอดแน่น ครีม ทำไมมันวูบวามแบบนี้ ใจคอไม่ดีเลย สายตาพี่ที่มองเราสัมผัส ถ้าปล่อยให้มันเกิดจะเป็นยังไง หึยย เลิกคิดเลิกคิด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม