“ไม่ได้ไล่ค่ะ แต่ห้องคุณก็มี ทำไมไม่ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าห้องของคุณล่ะคะ”
“ก็เธอไง ทิ้งฉันมา ข้าวปลาไม่จัดหาเอาไว้ให้ เสื้อผ้าก็ไม่ซัก ไม่มีอะไรใส่แล้ว ถ้าเธอซักผ้าแต่เช้าป่านนี้เสื้อผ้าแห้งไปแล้ว” เขาเถียงข้าง ๆ คู ๆ
“เสื้อผ้าของคุณเยอะแยะไปค่ะ ไม่ได้มีแค่เสื้อผ้าที่กระท่อมเสียหน่อย”
“แต่ที่เธอไม่ซักให้เป็นตัวที่ฉันชอบใส่” เขาเหมือนเด็กเอาแต่ใจ หนึ่งธิดาได้แต่อ่อนใจ
“ฉันจะอาบน้ำ”
“ก็อาบสิคะ”
“เธอต้องไปอาบน้ำให้ฉัน”
“หนึ่งไม่ไปค่ะ”
“เธอจะโวยวายให้ใครมาเห็นก็ได้นะ แต่เธอต้องไปอาบน้ำให้ฉันที่ห้อง”
“ก็ได้ค่ะ หนึ่งจะไปผสมน้ำให้คุณอาบ” คำตอบของเธอสร้างรอยยิ้มให้ทิวเขา ก่อนที่เขาจะรีบทำหน้าขรึมไม่ให้เธอเห็น
การกระทำของทิวเขาไม่ได้รอดพ้นไปจากสายตาของหญิงสูงวัยทั้งสอง ธารกับมะลิแอบมองอยู่อีกด้าน ธารเป็นคนชวนมะลิมาแอบมองหลานชายจอมปากแข็งของตัวเอง
“เห็นไหมมะลิ ฉันบอกแล้ว ไม่นานก็ยอมรับ
