"ผมรักคุณเจนครับ"
คำบอกจากคนที่ยืนด้านหน้าโต๊ะทำให้เจนวัตรเกือบสำลักกาแฟที่จิบ เขารีบวางถ้วยกาแฟแล้วใช้ผ้าเช็ดปากก่อนจะมองหน้าเลขาที่ยืนทำหน้านิ่ง
"รายการตลกตอนบ่ายเหรอวะไอ้ทัต? หรือเพราะอากาศร้อน?" เจนวัตรมองหน้าคนพูดด้วยสีหน้าที่ไม่เข้าใจ
"เปล่าครับ แต่ผมพูดจริง ๆ ครับ" ทัตพลตอบ
"ตลกล่ะทัต นายเป็นผู้ชายนะ ฉันก็เป็นผู้ชาย นายจะมารักฉันได้ยังไง เลิกเล่นแล้วกลับไปทำงานได้ละปะ" เจนวัตรโบกมือไล่เลขาหนุ่มอย่างไม่ใยดี
ทัตพลไม่พูดอะไรต่อเพราะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว เขาหันหลังเดินกลับออกจากห้องทำงานไป เจนวัตรมองตามหลังเลขาหนุ่มแล้วส่ายหน้าก่อนจะยกกาแฟมาจิบ แล้วอ่านสรุปรายงานที่กองบนโต๊ะต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ผ่านไปพักใหญ่ก็มีเสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น และเมื่อเขาเอ่ยปากอนุญาต ประตูห้องก็ถูกผลักเปิดพร้อมกับร่างของทัตพลหอบแฟ้มงานเดินเข้ามา
"งานเสนอขออนุมัติจากแผนกพีอาร์ครับ" ทัตพลรายงา
