วันนี้ทัตพลก็มาทำงานตามปกติเหมือนเดิม เขาทำความสะอาดห้องเจ้านายแล้วออกมาทำงานตัวเอง แต่จนบ่ายแล้วเจนวัตรก็ยังไม่เข้ามาที่บริษัท หรือยังไม่หายป่วยนะ
ยังดีที่วันนี้เจนวัตรไม่มีคิวต้องไปพบลูกค้า และไม่มีประชุมอะไร ส่วนคิวของสาว ๆ ก็มีคนหนึ่ง ช่วยไม่ได้ เจ้านายไม่มานี่นา ทัตพลเชิญหญิงสาวกลับ และเธอก็กระฟัดกระเฟียดกลับไปด้วยความหงุดหงิด
"เป็นไรว้าเพื่อน ที่รักไม่มา เหงาล่ะสิ" ชลธารโผล่ดุ่ยมาที่ห้องของทัตพลในตอนบ่ายแก่ ๆ ใกล้เลิกงาน และเห็นเพื่อนนั่งเท้าคางถอนหายใจ
"อืม" ทัตพลตอบสั้น ๆ แล้วถอนหายใจอีก
"มีธุระมั้ง เดี๋ยวพรุ่งนี้คุณเจนก็มาน่า" ชลธารปลอบคนทำหน้าหงอย
"สงสัยไม่สบายหนัก" ทัตพลเปรยเบา ๆ
"ใครไม่สบาย? พ่อมึงเหรอ?" ชลธารรีบถามด้วยความเป็นห่วง
"คุณเจนต่างหาก ตอนวันศุกร์คุณเจนนอนที่บริษัท ไม่ห่มผ้าด้วย วันเสาร์เลยไม่สบาย"
"หา? คนแบบนั้นป่วยเป็นด้วย?" ชลธารทำหน้าประหลาดใจสุด ๆ
"คนนะ
