ในระหว่างที่รอมารดาเข้าห้องตรวจพราวแสงศศิก็ได้พบชายคนที่บอกว่าเป็นเพื่อนของพี่สาวในวันที่เธอไปรับพี่สาวที่สนามบิน ด้วยความที่ว่าเป็นคนความจำดีมาก เห็นเขาครั้งแรกหญิงสาวก็จำได้และเดินเข้าไปทักเขาในทันที ถามไปถามมาก็ได้ความว่าเขามาเยี่ยมญาติที่นี่แต่ว่าญาติออกจากโรงพยาบาลไปแล้วและติดต่อกันไม่ได้
“น่าเสียดายจังเลยนะคะ คุณอุตส่าห์มาตั้งไกล” พราวแสงศศิชวนเขาคุยจ้อ ซึ่งก็เข้าทางของเคนพอดิบพอดีเพราะเขาต้องมาเกี่ยวข้องกับพวกเธออยู่แล้ว โอมาจิสั่งให้เขาตามดูแลครอบครัวนี้ระหว่างที่ท่านจัดการเกี่ยวกับมรดกและพินัยกรรมและสาวน้อยที่อยู่ตรงหน้าเขาคืออีกคนหนึ่งที่จะได้รับทรัพย์สมบัติไม่น้อยเลยทีเดียว
“ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่ญาติห่างๆ ได้ยินข่าวว่าเขาไม่สบายเท่านั้นเลยแวะมาดู บางทีไม่เจอก็ดีนะครับ เพราะว่าเจอกันแล้วเขาอาจจะจำผมไม่ได้ก็ได้” เคนบอก
“อ้าว ทำไมเหรอคะ”
“ก็เป็นญาติห่างกันมากครับ เราต่างคนต่าง
