“วันนี้เราไปเยี่ยมคุณมัฑดีมั้ยคะ” แป้งร่ำเอ่ยขึ้นในขณะที่กำลังบรรจงตัดแต่งผลองุ่น
“นายเขาจะให้เข้าไปเหรอ เห็นนังสายป่านมันบอกว่านายอุ้มคุณมัฑเข้าไปในเรือนใหญ่ตั้งแต่เมื่อคืนยังไม่ลงมาเลย”ฤดีที่ทำงานอยู่ใกล้ๆตอบหลานสาว
“จะว่าไป ชีวิตคุณมัฑนี่ยังกับในนิยายเลยอะป้า สุดท้ายทั้งคู่ก็รักกัน ”
“รักกับผีแกสิ คุณมัฑเธอเคยบอกป้า ว่าถ้านายรู้ความจริงเมื่อไหร่ เธอจะหนีไปจากไร่นี่ทันทีน่ะสิ”แววตาหญิงสูงวัยดูเศร้าหมองลงทันทีที่พูดว่ามัฑนาจะไปจากที่นี่
“ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็ขอให้เธอหนีสำเร็จเถอะป้า คุณวีร์เคยบอกว่านายโมโหหนักมากตอนคุณมัฑหนีครั้งแรกอ่ะ”
“ความจริง....ความจริงอะไรกัน แล้วทำไมยัยคนงานนั่นต้องหนี ” โรสรินที่เดินผ่านมาได้จังหวะสองคนพูดคุยกันพอดีจึงถือโอกาสแอบฟัง
“พีทกับยัยมัฑอะไรนั่นต้องมีอะไรกันแน่ หึ ฉันพอจะคิดแผนออกแล้วล่ะ”
สายลมที่พัดผ้าม่านพลิ้วไสวราวกับกำลังเต้นระบำต้อนรับเช้าวันใ
